Bu şeherde çox qala bilmeyecekdi. Artıq her şey onu
sıxmağa başlamışdı. Olan-qalan neyi var idise götürüb
bu şeherden getmek qerarına geldi ve evveller
tanımadığı bir ölkeye üz tutdu. Bu ölkeye hele teze
alışmağa başlamışdı ki, bir gün meydanda bir ses eşitdi.
Bir adam var gücü ile:
"Teatr! Teatr! Teatra gelin! Bu axşam teatra gelin!" - deye
bağırırdı. Ömründe teatra getmemişdi. Odur ki, maraq
onu götürdü. Evvelce biletin satıldığı yeri öyrendi.
Cibindeki pul bilete ancaq çatırdı. Buna baxmayaraq,
heç tereddüd etmeden bütün pullarını verib bilet aldı.
Tamaşa vaxtı gelib çatdı. Bu doğurdan da onun üçün
qeyri-adi bir şey idi. Artıq tamaşa qurtarmış, hamı
dağılmışdı. Ancaq o, hele de yerinden terpene bilmirdi.
Sanki sehrlenmişdi. Birazdan teatrın nezaretçisi geldi.
Başa düşdü ki, artıq getmek vaxtıdır. Ele qapıdan
çıxmaq isteyirdi ki, nezaretçiden:
- Mene müdürün otağının yerini deye bilersinizmi?
Onunla bir şey barede danışmalıyam - deye soruşdu.
Nezaretçi yeri gösterdi. Nece olursa olsun bu teatrda
işlemek isteyirdi. Müdür onu diqqetle dinledi. Sonra:
- Sene ancaq temizlik işini teklif ede bilerem. Ancaq işe
götürmemişden önce seni yoxlamalıyam. Bizim toz
basmış bir kitabxanamız var. Onu temizle. Eger xoşuma
gelse seni işe götürecem - dedi ve getdi.
Teatr sanki onu ovsunlamışdı. Ele bu hevesle de qısa bir
vaxtda işini görüb qurtardı. Müdür evvece onun
sözlerine inanmadı. Ancaq otağı görende artıq bir söz
tapmadı ve dedi:
- Artıq özünü bu teatrın işçisi saya bilersen.
- Axı menim qalmağa yerim yoxdur - deye o dillendi.
- Onda ele burada qalarsan. Seher tezden işe
başlayarsan. Müdür bu sözleri deyib qapıya üz tutdu.
Çıxmaq isteyerken geriye dönüb:
- He, yeri gelmişken, senin adın nedir? - deye soruşdu.
Aldığı cavab ise " Vilyam Şekspir " idi...
Beli, Şekspir teatr heyatına bu cür başladı. Onda
Şekspirin düz 40 yaşı var idi. Teatrı da ele heyatının bu
çağlarında tanıdı ve o meşhur eserlerini de ele bu illerde
yazdı. Öz seneti üçün

[1] 2 >>

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (19.07.2012 / 08:56)