Bir anda yuxudan oyandım. Çox
maraqlı bir işıq gördüm amma otağımın işığı bağlı idi.
Baxdım saat
3:30 gece yarısıdı. Çox yaxşı gördüyüm
bu qeder
işıq haradandı göresen?
Birden çaşıb qaldım… Baxdım ki, elimin yarısı
divarın içinde. Derhal elimi çıxartdım,
qor...xu içinde oturub elime
baxırdım.
Tekrar e...limi divara doğru uzat...dım
yene elim divarın içine girirdi!!!!!!!!
Bir gülümseme sesi eşitdim. Üzümü
qardaşıma
doğru çevirdim, yatırdı. Qorxu içinde
yatağımdan qalxıb qardaşımı
oyandırmağa getdim. Amma cavab vermedi.
Anamın otağına doğru getdim, atamı
oyatmağa
çalışdım.
Mene cavab vermelerini isteyirdim
amma heç kim cavab vermirdi. Anamı oyandırmaq
üzreyken, baxdım ki anam
yuxudan oyandı. Yuxudan oyandı
amma menimle
danışmırdı.
-Anam “bismillehir-rahmenir-rahim” deyirdi ve
tekrarlayırdı. Atamı oyandırdı, “qalx
qalx bir
uşaqlara baxaq” dedi. “Indi zamanımı,
qoy yataq sabah ola xeyir ola” dedi
atam. Amma anamın israrı üzerine atam qalxdı, birlikde otağımıza
doğru
geldiler. Başladım qışqırmağa, “ana,
ata” amma heç
biri cavab vermirdi!!! Anamın paltarını
çekir meni dinlemesini isteyirdim amma anam meni
hiss
etmirdi!!! Başladım anamın arxasından
getmeye. Bizim otağımıza girdiler ve
anam işıqları yandırdı.
Amma menim üçün ferq etmirdi çünki menim üçün
her teref işıq idi. Tam o sırada çox
maraqlı bir şeyle
qarşılaşdım. Öz vücüdumu gördüm!!!
Beli öz vücüdumu…
Oturub öz özümü seyr edirdim, iki deneydim. Öz özüme soruşurdum
kimdir bu göresen? Necede
mene benzeyir!!! Başladım öz özümü
oyandırmağa,
bu kabusdan xilas olum deye, amma
oyana bilmedim…
Atam anama dedi “bax yatırlar, gel
gedek“. Amma
anam sakit ola bilmedi ve menim
yatdığım yatağa doğru gelerek meni
oyandırmağa başladı “oyan Mehemmed, oyan mene cavab ver“.
Amma cavab
vere bilmirdim!!!
Bir neçe defe oyatmağa çalışdı amma
yox... Birden
baxdım ki, atamın gözlerinden yaşlar tökülür. O
atam ki, indiye qeder onun göz
yaşlarını göre bilmemişdim.
Qışqırışmalar

[1] 2 3 >>