men ateşemi gedirem yoxsa?” Onlarda -“ALLAHın rehmeti genişdir ve
seferde
uzundur” dediler.
Üzümü çevirdim qorxu içerisinde
baxdım ailem,
atam, emim, qardaşlarım ve qohumlarım hamısı bir
sandıq içinde meni daşıyırdılar. Onlara
doğru getdim ve onlara dedim ki,
menim
üçün dua edin ne olar.
Amma heç kim mene cavab vermirdi. Kimi
ağlayırdı, kimi ise hüzünlü idi.
Qardaşıma gederek, “diqqetli ol
dünyanın fitnesi
seni aldatmasın”-dedim. Meni eşitmesini
çox isteyerdim. O iki melek meni qebirdeki cesedimin üzerine bağladılar.
Baxdım ki,
atam torpaq atır, qardaşlarım torpaq
atır,
Ordakı insanlar hamısı torpaq atırdı
üzerime.… dedim - “ahh
Kaş ki, onların yerinde olsaydım
ALLAHa tövbe etseydim…
Kaş ki, dünen seher namazımı
qılsaydım…
Kaş ki, her gün REBBIMe dua etseydim…
Kaş ki, her gün tövbemi yenileseydim…
Kaş ki, pisliklerden uzaq olsaydım…”
Başladım qışqırmağa, “ey insanlar
diqqetli olun dünya heyatı sizleri
aldatmasın” Heç olmasa birinin meni eşitmesini çox
isteyerdim.
amma…. Ele ise hemin gün "kaş ki..."
sözünü dememeyimiz
üçün fani dünyanın aldadıcı
gözelliklerine aldanmayaq, bir hereketi etdiyimiz
zaman bizim de
bir gün öleceyimizi xatırlayaq. Gece
yatdığımız
zaman "men bu gün ne sevab iş
gördüm? Ne günah iş gördüm" deye özümüzü
mühakime edek. Başımızı yastığa
qoyduğumuz zaman vicdanımız
rahat olaraq yataq....

<< 1 2 [3]