Heyat getdikce dibi görünmez quyulara atırdı meni... Bir zamanlar men hemişe gülerdim her zaman sevincli gezerdim ; indi qaramsar kelimesi bele az gelir meni tesvir etmeye... Menimde güvendiyim insanlar vardı menim de dostlarım vardı yada men ele gelirdi. Eslinde heç olmamışlar sanki... İndi nece sesiz çığlıqlardayamsa o zamanda susqun qarşı gelerdim...
Her kes heves ederdi mene ne gözel gülürmüşem deye... Kim bilirdi ki mende qopan fırtınaları?...
En pis zamanlarında yanında olmağa çalışardım insanların, sığınıLacaq qocaman bir limandım men ama deniz daLgaLandığında heçbir gemi yanaşmazdı mene... Öz özüme davam getirerdim fırtınalara, baxardım heç yanaşmadan keçib geden gemilerin ardından sessizce... Yene taxın sevimli insan maskalarınızı!... Men o maskaların altında yatan şeytan üzlerinizi görmeyecek qeder koram necede olsa... YaLanLarLa bezenmiş sevgi sözLeriyLe yaraLayın meni önce, sonra zeherLi bir ox kimi sapLayın çirkin sözLerinizi birce birce...
Vecimde deyil artıq ağrılar, yaraLar... Tecrübe qazandı ruhum sayenizde!!!
Ne qederde ümidli idim insanlardan... İnsanLarın saxta olduğuna inanmazdım. Şans vererdim her insana ayrım etmeden, nece ki ayrım etmeden meni incitdikleri kimi... Canımdan parça biLdim bir çoxunu, özümü sever kimi sevdim ama sevmek yetmirmiş. DostLar saxta, sevgiLer saxta, insanLar saxta oLmuş da bir men qalmışam bunları göre bilmeyen...
İndi sizden biri kimi oluram artıq. İçinizdeki kini gösterin mende öyrenmeliyem sizden biri kimi olmağı... Nifret duyğuların en üstünü olarmış artıq... Mense heç inanmazdım Ruhum can çekişir indi aydınlğa mechul qaranlıq yollarda... Durmadan qanayır yaralarım durmadan incidir meni... İmtina etmeyi öyrendim ilk sizden imtina edirem...
ARTIQ MELEK DEYİLEM...
. .
Salamlar
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç