onun yerine ise hele bir başqası teyin edilmediyine göre İspaniya kralının az qala boğulacağı barede deyilenlere men memnuniyyetle inanıram.
Qite ölkelerinin demiryollarında, birinci dereceli yere bileti ola-ola, ikinci dereceli yerde gedenler hebs edilir.
Deqiq deye bilmerem ikinci dereceli biletle birinci dereceli yerde getmeyin cezası nedir: yeqin, edam olar. Dostlarımdan biri az qala bu aqibetle üzleşecekmiş.
Bele baxanda, ortaya ciddi bir engel çıxmazmış, eger dostum lap iblisin özü qeder dürüst adam olmasaydı. O, dürüstlüyü ile qürur duyan adamlardandı. Mence, dostum öz dürüstlüyünden emelli-başlı hezz alırdı.
Bir defe o, dağlıq erazideki stansiyalardan birine qeder getmek üçün ikinci dereceli yere bilet alsa da, tesadüfen platformada tanış bir xanımla rastlaşdığından, onunla beraber birinci dereceli kupeye minir. Düşeceyi stansiyaya çatanda ise kassaya yaxınlaşıb veziyyeti nezaretçiye izah edir, portmanatını çıxarıb biletler arasındakı ferqi ödemek istediyini deyir.
Onu aparıb bir otağa salır, qapını örtürler. İzahat yazdırıb ucadan oxuyurlar, protokol tutub dostuma imzalatdırandan sonra ise polis çağırırlar.
Polis, aşağısı, on beş deqiqe onu sorğu-suala çekir. Tanış xanımla rastlaşmaq söhbetine heç kes inanmır.
Bes o xanımın özü hanı? Ne bilsin! Xanımı xeyli axtarsalar da, «gördüm» deyen olmur. Dostum, sonradan gerçeye dönen bele bir gümanın arxasına sığınır: yeqin, menasız yere gözlemekden bezen xanım ordan dağlara teref üz tutub...
Sen deme, bu ehvalatdan bir neçe ay evvel qonşu şeherde iğtişaşçılar baş qaldırıbmış. Odur ki, dostumun cibinde bomba ola bileceyinden şübhelenen polis, onun üst-başını axtarmaq isteyir.
Xoşbextlikden, o meqamda bir deste turistle gelib qatara minen Kuk Agentliyinin nümayendesi veziyyeti öyrenib ireli durur, dostumun bir azca sefeh olduğunu, birinci dereceyle ikincini ayırd ede bilmediyini ordakılara ince ifadelerle başa salır: guya günahın hamısı vaqondakı divanın üstüne qoyulan qırmızı
»Oxu zalına keç