zonadan çıxandan sonra ise, adı deyişirdi ve o, başqa bir adama çevrilirdi. Qısası, seçimimi Luka Çeloviçin evi üzerinde dayandırdım.

Tesevvürümde bu binaya daxil olur, on yeddi otağın her birinde, Y. M-nın adının on yeddi herfini dua oxuyurmuş kimi pıçıltı ile teleffüz edirdim.

Etiraf edim ki, o vaxta qeder men artıq xüsusi hazırlıq merhelesinden keçmişdim. Her gün Y. M-nı müşahide etmek imkanımın olduğu vaxtlar, onun ellerinin, ensiz ovuclarının nece terpendiyini, onun nece yeridiyini, saçının nece daradığını, başını nece tutduğunu, gözel çiyinlerini ve budlarını nece terpetdiyini, stol arxasında eyleşende, döşlerinin nece silkelendiyini, bedeninin nece eyildiyini, kresloda yumaq kimi büzüşende ve ya qaçanda ayaqlarının hereketlerini, bomba daşıyan teyyarenin uğultusunu hamıdan evvel eşidende başını ses gelen terefe çevirib yerinde nece donub qaldığını...görmüşdüm. Sonradan Y. M-in hereketlerinin qısa lüğetini hazırladım. Her bir hereket üçün bir işare tesbit etdim. Onun reqsinin tekrarolunmaz hereketleri üçün işare uydurmaq xüsusile çetin idi. O, hemişe tek reqs edir, bu verdişinden heç menim üçün de el çekmek istemirdi. Y.M reqs eledikce daha da gözelleşirdi. Tertib elediyim lüğet Nijinski kimi rusiyalı balet ustalarının öz partituralarında qeydler aparmaq üçün istifade etdiklerine benzer işarelerle dolmuşdu. İşarelerden lüğet düzeltmekde meqsedim istenilen hereketi asanlıqla axtarıb tapa bilmek idi Neticede, bir növ jestler katoloqu, sirli bir elifba meydana geldi. Bu elifba bir vaxtlar Y. M. ile “sözsüz romanlar” adlandırdığımız, böyükler üçün kompyuter oyunlarının iştirakçılarının hereketlerini, sıçrayışlarını, qaçışlarını idare eden klaviaturanı xatırladırdı. Hereketleri meydana getire bilmek üçün müxtelif cür mebeller uydurmuşdum. Her bir mebel üçün Y. M-nın ayrıca bir hereketi nezerde tutulurdu – qapıların açılması, siyirtmlerin çekilmesi, yazı stolunun taxtasının endirilmesi. Bu sahede yeterli hazırlığa malik bir adam kimi, Y. M-nın verdişlerine

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>