ve hereketetme terzine tam cavab verecek evin tertibatına girişdim. Men, heç olmasa, tesevvürümde ondan evden çıxarken, pillekenle qalxarken, qapını açarken etdiyi herketleri, jestleri, dönüşleri qoparmağa çalışırdım...
Geceler, layihemi götür-qoy eden zaman, binanın fasadını deyişdirmemek qerarına geldim. Boyaların kömeyi ile binanı azca temizlemekle kifayetlendim. Növbeti gece ise Luka Çeloviçin evinin interyerini gözden keçirib, pillekenleri deyişdirmek qerarına geldim. Y. M.-nın bir defe Vyanada Auersperq sarayında barokko üslubundakı, yuxarı mertebede iki yere ayrılıb, sonra iki gözel zolaqla aşağı enen pillekeni qalxdığını xatırladım. Y. M. temteraqlı metal meheccere toxunmaq üçün elini uzatsa da, birden fikrinden daşınıb elini geri çekmişdi. Pillekenin axırıncı, deyirmi uclu pillesinden nece çevrilib endiyini xatırlayıram. Belqrad ticaret palatasının yerleşdiyi binada da bele bir pilleken var idi. Odu ki, Luka Çeloviçin evinde de bele bir pilleken ucaltmaq pis olmazdı. Bir gece xeyalımda birinci mertebedeki mağazaların giriş hisselerini dağıdıb iki istiqamete haçalanan yeni pilleken üçün yer açdım. Yeni pilleken daşdan idi, meheccerleri ise Y.M.-nın Vyanadakı kimi, metalın soyuğundan qorxub, elini geri çekmememesi üçün qoz ağacından hazırlanmışdı. Çarpayımda uzanıb nefes tutanda, iki istiqamete ayrılan yeni pillekeni aydın şekilde görsem de, nefesimi buraxan kimi pilleken yoxa çıxırdı.
Uçurduğum mağazaların vitrinlerinde Y. M-nın mene danışdığı yuxularının vitrajlarını yaratdım. Girişin sol terefinde yuxusunda gördüyü buludlar tesvir edilmişdi:
“Göy üzünü mamır kimi sıx ve hereketsiz buludlar örtür. Otların üstüne arxası üste uzanmış insanlar buludların hündür ağacların zirvelerine yapışmasına tamaşa edirler.Böyük şeherlerde biten mamırlar göydelenlerin zirvelerine qeder ucalıb, bütöv planeti zireh kimi ehateleyirler. Semadakı bataqlığın neheng ve ölü örtüyü bezen aşağı eyilir. Bu zaman Yerin mamırla örtülmüş qübbesi silkelenmeye başlayır. İnsanların
»Oxu zalına keç