Storroda gemiden düşüb elini Krala uzatdı.
Kralıçanın eli isti ve zerif idi.
Kral Olav bu isti ve nevazişi evvel elinde, sonra qelbinde hiss etdi.
Kral ve Kraliça enli mermer pillelerle saraya qalxdılar.
Kral, Storrodanı debdebeli süfrenin yuxarı başında eyleşdirib, ayaqlarının altına qiymetli hediyyeler serdirdi. Arfa ve tüteklerle Kraliçanın şerefine mahnılar seslendi, müğenniler oxuduğu neğmelerle onun gözelliyini vesf etdiler.
Sonda, hamı susandan sonra yepiskop ayağa qalxıb dua oxumağa başladı. Kraliça Storroda ise bu müqeddes sözleri eşitmirmiş kimi gülmeye, zarafat elemeye, Krala öz saysız-hesabsız servetlerinden danışmağa başladı. Kraliçaya sarı eyilib onun valehedici, şirin sesini dinleyen kral Olav da Yepiskopa sarı baxmırdı.
Bu vaxt möminleri axşam ibadetine sesleyen kilse zenglerinin sesi eşidildi… ve Kral Olav, caduger ovsunundan yaxa qurtarmaq isteyen tek, yerinden sıçrayıb elini alnına apardı. Kraliça nevaziş ve qetiyyetle Kralın elinden tutub, onu yene öz yanında eyleşdirdi, meşhur bir müğennini yanına çağırtdırıb, qedim qehremanların şücaetini ve qüdretini, meğlublara qarşı amansızlığını vesf eden mahnılarla Kral Olavı eylendirmeyi emr etdi ve Kral Olav kilseye getmek evezine, adaxlısının yanında qalıb, onun alov saçan dodaqlarına, qara ve nehayetsiz gözlerine tamaşa eledi.
...O gece Geta-Elf çayının bereçisinin işi hemişekinden çox oldu. Onu o sahilden bu sahile sesleyenlerin sayı artmışdı. Beledçi her defe ses gelen terefe üzse de, sahilde heç kimi tapa bilmirdi. Belece, o, bütün gece .sahile yan aldı. Nehayet, sehere yaxın qumluqda çoxlu xırda ayaq izleri ve xalis qızıl qırıntılarını gören bereçi başa düşdü ki, onu, xaçperestliyine göre Norveçi terk eden, indi ise geri qayıdan cinler ve cırtdanlar sesleyirmişler.
Kral Olav her gün Meryem ana kilsesine günorta ibadetine getmeye verdiş etse de, o seher yuxudan oyanananda fikirleşdi ki, bir gün kilseye getmese, günah sayılmaz.
O, Kraliça Storrodanı görmeye, hemin axşam toy
»Oxu zalına keç