gözüne, Storrodanın yanında dayanmış ucuz, göy plaşlı başqa bir qadın görünürdü… Kraliça ise saysız- hesabsız var-dövletinin parıltıları içinde, qızıl derili ejdahaya benzeyirdi.

Kral tekidle:

- Evvel de görüm, menimle kilseye gedeceksenmi? – dedi.

Storrodanın üzünde istehza dolu tebessüm oynadı:

- Menim senin kilsende ne işim var? – dedi.

Kralın qaşlarının düyünlendiyini görende ise anladı ki, o daha evvelki ovqatda deyil. Odu ki:
- Ezizim Kral Olav, öz kilsende kefin isteyen qeder ibadet ele. - deyib nevaziş dolu oğrun baxışlarla Kralın gözlerine zillendi. – Amma menden, seninle getmeyi teleb eleme. Bundan başqa bütün arzularını yerine yetirmeye hazıram, menim eziz nişanlım! – dedi, özlüyünde ise:

“Onsuz da her şey menim istediyim kimi olacaq! Kralı cadulu bitkilerle tilsimleyeceyem, öpüşlerimle ovsunlayacağam. O menfur xristian kilsesini de yerin dibine çökdürüb, evezinde daş mebedler ucaldacağam, küpegiren qarılar, divler, alov gözlü qarğalar Norveçin dörd bir yanından bura axışacaqlar.» - deye düşündü.

Kral Olava qalib nezerlerle baxan Storroda belece düşünerek, adaxlısının iradesini sındırdığını, onu özüne tabe elediyini zenn edirdi.

Arxadan hezin musiqi sesi geldi...

Kral etrafına boylandı… ve yene göy plaşlı qadını gördü. O, kederli ve yorğun görünse de, hele de qızıl saçlı körpesini qeribe bir nevazişle bağrına basmışdı.

- Bele diqqetle neye baxırsan? – Kraliça Storroda soruşdu.

…Meydandan ötüb geden qadın, körpesinin ayaqlarını plaşının eteyi ile örtmüşdü. Axı baharda çay kenarında soyuq külekler esir. Qefilden Kral, qadınla körpenin qeribe qızılı işıq seli ile ehatelendiyini gördü ve gözlerini qadından ve qucağındakı körpesinden ayıra bilmedi.

Qadın şehere teref dönüb dar bir küçede gözden itdi.

- De görüm, neye bele diqqetle baxırsan? – Storroda ayağını yere vurub soruşdu.
Kral Olav Starrodaya teref çevrildi ve dünyanın bütün qüsur ve günahlarının adaxlısında cemlendiyini gördü.

Kraliçanın gözlerinde Cehennem

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 13 >>