çalışdım. Otağın qaranlığında mene ele geldi ki, yene iflic olmuş adamın hereketsiz boz üzünü görürem. Yorğanı başıma çekib, milad bayramı barede düşünmeye cehd etdim. Lakin boz sifet menden el çekmirdi. O, nese pıçıldayırdı ve men başa düşdüm ki, neyise etiraf etmek isteyir. Hiss edirdim ki, şirin, günaha batmış bir aleme qerq oluram. Amma bir de gördüm ki, meni izleyen sifet de ordadır. meni gözleyir. O, sakit pıçıltıyla tövbe etmeye başladı, onun niye durmadan gülümsediyini ve dodaqlarının tüpürceklenerek yaşlandığını da anlaya bilmedim. Sonra onun iflicden öldüyünü xatırladım ve hiss etdim ki, men de qorxa-qorxa, sanki onun dehşetli günahından keçerek gülümseyirem.

Ertesi gün seher yemeyinden sonra Qreyt Britn Stritdeki balaca eve baş çekmeye getdim. Üzerindeki «Qalantereya» lövhesi göze giren görkemsiz dükanda esasen müxtelif çetirler ve uşaq ayaqqabıları satılırdı. Pencerede çox vaxt «Çetirlerin temiri» elanı olurdu. Bu gün elan yox idi ve pencereler de bağlıydı. Qapı çekicine qara parça bağlanmışdı.

Kasıb geyimli iki qadın ve bir kuryer qara parçaya sancaqlanmış lövheni oxuyurdular. Men de yaxınlaşıb oxudum:

1 iyul, 1885-ci il.
Pak Ceyms Flin
(Mit Stritdeki müqeddes Yekaterina kilsesinin sabiq keşişi)
65 yaşında.
R. İ. R. (lat: Ruhu şad olsun).

Lövheni oxuyandan sonra onun öldüyüne qeti emin oldum ve baş vermiş hadiseni derk ederek özümü itirdim. Eger o, ölmeseydi, men dükanın arxasındakı balaca otağa keçer ve onun buxarının qarşısındakı kresloda paltosuna bürünüb oturduğunu görerdim. Belke de, xalam menimle ona bir qutu ela tütün gönderer ve bu hediyye onu yuxudan oyadardı. Tütünü onun tütünqabısına adeten men tökerdim, çünki elleri berk esdiyinden tütünün yarısını döşemeye dağıdardı. Hetta titreyen iri elini burnuna aparanda da tütün qırıntıları barmaqlarının arasından paltarına tökülerdü. Buna göre de, onun nimdaş keşiş cübbesi daim yaşıla çalır, üst-başını temizlediyi qırmızı rengli burun desmalı ise bir hefte keçmemiş kirlenib

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>