gelmirdi. Eger o zaman Anjela birce saniye ne etdiyini düşünseydi, indi sağ olardı. Ancaq o, qefilden sekiden enerek daş yola çıxıb – sürücü öz ifadesinde bele deyir. Sürücü de eylece basmağa macal tapmayıb… Qebul otağından gelen ses-küy fikirlerini yarımçıq kesdi.

- Xanım Millerdir, ser, - qulluqçu xeber verdi.

Sesi Miller içeri girdi. O heç vaxt bu qadınla teklikde olmamış ve elbette, ağladığını görmemişdi. Xanım Miller çox meyus idi, çünki Anjela ona yalnız maaş vermirdi, onlar hem de refiqe idiler. O özü, Gilbert Klendon kreslonu qadına teref çekerek düşündü, bu xanımı arvadının diger refiqelerinden ayırmağa çetinlik çekirdi. Sesi Miller kimi balacaboy, qara geyimli ve portfel gezdiren yaraşıqsız qadınlar minlerledir. Lakin hessas ve xeyirxah Anjela Sesi Millerde yüksek keyfiyyetler keşf etmişdi. O çox nezaketli, edebli, temkinli, etibarlıdır… ona her şeyi etibar edib danışmaq olar...

Xanım Miller evvelce heç danışa bilmedi. Desmalını gözlerinden ayırmadan oturdu. Sonra özünü gücle ele alaraq dedi:

- Bağışlayın, cenab Klendon.

O, nese mızıldandı. Elbette. Bu onsuz da aydındır. Arvadının onunçün nece eziz olduğunu o, yaxşı anlayır.

- Burda günüm çox xoş keçirdi, - qadın otağa nezer salaraq dedi. Baxışları arxadakı yazı masasına ilişdi. Burada onlar birlikde işleyirdiler: o ve Anjela. Anjela tanınmış siyasi xadimin arvadı kimi öz vezife borcunu layiqince yerine yetirirdi. Karyera qazanmasında erinin en yaxın kömekçisi olmuşdu. Gilbert onlari defelerle birlikde işleyen görmüşdü; Sesi makinanın arxasında oturub onun diqtesiyle mektub yazardı. Elbette, indi xanım Miller de bunu xatırlayır. Tekce arvadının miras qoyduğu sancağı ona teqdim etmek qalır. He, ele de münasib hediyye deyil. Bundansa ona bir az pul vermek, ya da yazı makinasını hediyye etmek daha yaxşı olardı. Ancaq ne etmek olar: «Eziz Sesi Millere, sevgiyle». Sancağı ona vererken evvelceden hazırladığı qısa nitqi de söyledi. O bilir ki, - Gilbert Klendon dedi, - xanım Miller bu

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>