Çox heyecanlı idi… dedi ki, bir-birimizi başa düşmeyimizin vaxtıdır… Onun başına ağıl qoymağa çalışdım, ancaq qulaq asmadı. Meni hedeledi ki, eger…» Bundan sonrası pozulmuşdu. Bütün sehife boyu «Misir, Misir, Misir» yazılmışdı. Heç bir söz ve fikir aydın deyildi: bu yaramaz onu qeyri-qanuni elaqeye sövq etmeye çalışırmış. Bu otaqda, teklikde! Qan Gilbert Klendonun sifetine vurdu. Elleri titreyerek defteri vereqlemeye başladı. Arvadı ne cavab vermişdi? İnisiallar qurtardı. Bundan sonra yalnız «o» yazılmışdı. «O yene gelmişdi. Men dedim ki, qerara gele bilmirem… ona yalvardım ki, getsin». Eclaf onun evinde arvadına sataşırmış. Niye derhal mene demeyib? Axı o bir anlıq da olsa nece tereddüd ede bilerdi? He, budur: «Men ona mektub yazdım». Bir neçe boş sehife, sonra ise: «Mektubuma cavab yoxdur». Yene boş sehifeler ve sonra: «O öz hedesini yerine yetirdi». Bes sonra, sonra ne oldu? O, sehifeleri bir-bir çevirdi. Heç ne. Budur, ölümünden evvel bir şey de yazıb: «Bunu etmeye menim de cesaretim çatacaqmı?» Vessalam.
Gilbert Klendonun barmaqları aralandı ve gündelik döşemeye düşdü. Gözlerinin qarşısında Anjela canlandı. O, Pikadillide sekinin kenarında durmuşdu. Gözleri berelmiş, yumruqları sıxılmışdı. Maşın süretle gelirdi…
Buna dözmek mümkün deyil. O, heqiqeti bilmelidir. Hövlnak telefona cumdu.
- Xanım Miller? - Sükut. Sonra xettin o başında kimse qurdalandı.
- Sesi Miller eşidir, - nehayet, ses geldi.
- B.M. kimdir? - o bağırdı.
O, Sesi Millerin menzilinde buxarının üstündeki ucuz saatın çıqqıltısını eşitdi; sonra Sesi ah çekdi ve nehayet dillendi.
- O menim qardaşımdır.
Demek, doğrudan da o, Sesinin qardaşı imiş ve intihar edib.
- Belke, men neyise izah etmeliyem? – o, Sesi Millerin sualını eşitdi ve qışqırdı:
- Yox! Heç ne lazım deyil!
O öz miras payını almışdı. Arvadı heqiqeti demişdi; sevgilisi ile görüşmek üçün özünü qesden maşının altına atıb. Ondan ayrılmaq üçün.
»Oxu zalına keç