Müharibenin en ağır anı idi. Bir esger
dostunun qan içinde yere yıxıldığını
gördü. Esger tez komandirin yanına
gelir ve deyir: — Komandir icaze verin gedim
dostumu getirim. — Deli olmusan?! Getmeye deymez.
Dostun delik-deşik olub, belke de ölüb.
Öz heyatını tehlükeye atma! Esger israr edirdi, sonra komandir
esebleşerek deyir: — Yaxşi, get. Nece
olursa esger yaralanmiş dostunu
yıxıldığı yerden geti...re bilir. Birlikde
qayıtsalar da dostu ölür. Komandir
esgere deyir: — Sene deymez demişdim.Dostun
sonda öldü, öz heyatını boş yere
tehlükeye atdın, deyerdi buna? — Deyerdi, komandir, deyerdi. Men onu
getirende o hele ölmemişdi.Onun son
sözleri: GELECEYİNİ BİLİRDİM !