olmuşdu.
- Bilirem, mennen zehlen gedir, - dedi. Hamınızı dilxor elemişem. Özümü yekexana aparıram, heç kim ürek eleyib soruşmur ki, «axı sen kimsen, ay Dadaşov?!
Sabit Mirze acığını gücle boğub soruşdu:
- Axı sen kimsen?
Dadaşov gülümseye-gülümseye:
- Men çekmeçiyem, - dedi. – Yırtıq ayaqqabılara yamaq vururam. Vaqona minenden sonra üreyimden keçdi ki, özümü böyük adam kimi aparım. O kişi var ha, - Fetulla – o eledi. Boy-buxunuma, bazburtuma baxıb, familiyamı soruşdu. Adımı yox ha, familiyamı… Başa düşdüm ki, meni vezifeli, ixtiyarlı adam hesab eleyir. Soruşub öyrendim ki, Bakıda ticaret işinde qulluqdadı. Yerevandan gelir, mal dalınca gedibmiş. Başa düşdüm ki, bu kişi böyük adamlara qulluq göstermek üçün elden-ayaqdan gedir. Başladım onu buyurmağa… Gelek o birisine… uzunsaç oğlana… Bizim rayona gelib gedir, o meni tanımır, men onu tanıyıram. Bilirem ki, rayonda neçe adama kafel, parket filan satıb…
Bir balaca işare vurdum, sesi batdı, çünki gözükölgelidi. Qorxdu ki, men doğrudan da böyük adam olaram, işin içinden iş çıxardaram…
Qaldı bu şofer – Qasım kişi… Xoşuma gelir, amma onun da dilini gödek eleyen şeyler var. Tikintide şoferdi, ikimertebeli ev tikdirib, demir-darvaza-filan. Ele bilirsen maşınında ona-buna daş, sement, ne bilim ne, daşımayıb? Vallah daşıyıb, vallah satıb! Sabit qardaş, satışda darvaza demiri olmur. Bes hardan alıb demiri o?.. Qatar reisi, konduktor… ele bilirsen haram tike yemeyibler? Gördün ki, günah özlerindedi? Kimin ki özüne inamı yoxdu, kim ki özünden şübhelidi, ona xox gel, dili topuq çalacaq. Xain xoflu olar, deyibler. Canları çıxsın, temiz yaşasınlar. Bax bele… Amma familiyam, doğrudan da Dadaşovdu.
Sabit Mirze çaş-baş qalmışdı.
- Axı, özünüzü bele aparmağın ne menası var? – dedi.
Dadaşovun dodaqları qaçdı, ağappaq, sapsağlam dişleri göründü.
- Eh, Sabit müellim, - dedi. Ömründe birce defe rola girmişem, onu da mene çox görürsen. Amma sen her gece sehnede rola girirsen… Özü de min adamın cildine girirsen.

<< 1 ... 13 14 [15] 16 >>