dedi – Yalan oynamaqdansa, oynamamaq meslehetdi.
Bu adamın yekexana danışığı xoşuna gelmese de, Sabit Mirze acığını boğdu; tamaşaçı fikrine qulaq asmağın ne ziyanı var? Belke ağıllı bir söz deyecek, ağıllı bir meslehet verecek?
- Menim prokurorum niye sizin xoşunuza gelmir? – dedi.
Ucaboy adam dehlizin o biri başına nezer saldı. O terefde saçları az qala çiynine tökülmüş bir oğlan dayanmışdı. Ucaboy adam hemin uzunsaç oğlana baxa-baxa dedi:
- Sen sehnede prokurordan çox xeyirxah bir müellime oxşayırsan.
Prokurorlar senin oynadığın kimi olmurlar. Prokurorlar ele danışmırlar.
- Gözlerini uzunsaç oğlandan çekdi. – Neyi de bilmesem, o saheye beledem, - dedi ve bayaqdan beri ilk defe üzünde tebessüme oxşar bir ifade dolandı.
Sabit Mirze onun yuxarıdan iki düymesi açıq olan ağappaq köyneyine baxdı: «yeqin hansı rayonunsa prokurorudu bu».
Ucaboy adam sesinin ahengini yumşaldıb, merhemetcesine soruşdu:
- Ne eceb güzarın bu yerlere düşüb?
Sabit Mirze onun sesinin ahengini deyişmeyinden çox, mövzunu deyişmeyinden xoşhallanıb cavab verdi:
- Qastroldaydım, Truppamız qaldı. Men sabah Bakıda olmalıyam, teze filme çekilirem… Deyesen, yorğun-ağrın çatacam Bakıya; bu kupede uzanmaq, dincelmek mümkün deyil, penceresi açılmır, içeri yaman istidi.
Ucaboy adam üzünü dehlizin o başındakı uzunsaç oğlana tutub çağırdı:
- Ay oğlan! Ay bala!
Oğlan dönüb baxdı; çox da cavan deyildi. Ucaboy adam berkden dedi.
Uzunsaç oğlan tereddüd içinde baxa-baxa qaldı; getsin, getmesin!
Göresen bele hökmle danışan, onu uşaq kimi buyuran bu adam kimdi?
Ucaboy adam sesine br az acıq da qatdı.
- Denen, yoldaş Dadaşov çağırır!
«Yoldaş Dadaşov» sözü, deyesen, oğlanın tereddüdüne son qoydu:
Oğlan getdi beledçini axtarmağa.
Ucaboy adam siqaretini qapalı demir külqabıya atdı.
- Düzeler, - dedi.
Beledçi telesik addımlarla gelib ucaboy adamın qabağında dayandı.
- Eşidirem, yoldaş Dadaşov!
Dadaşov sakit, ancaq hökmle dedi:
- Bu kişinin kupesindeki pencere

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 16 >>