Mennen yedda yaş balacasan. Özü de sehnede çox boylu-buxunlu görünürsen, amma sen deme, o qeder de ucaboy deyilsenmiş.
Sabit Mirze özünü alçaqboy hesab elemirdi, ancaq indi baxıb gördü ki, başı Dadaşovun çenesi beraberindedir. Birden ağlına geldi ki, Dadaşov boynunun ucalığı ile öyünür, qürrelenir. Ele bir zenninde yanılıb-yanılmadığını dürüstleşdirmek üçün diqqetle Dadaşovun üzüne baxdı. Dadaşovun sıx, dalğalı saçı seliqeyle arxaya daranmışdı. Gicgahlarına den düşmüşdü. Gözleri de iri idi, burnu da. Qapqara qaşlarının tükü uzun idi, buruq-buruq idi. Qalın, dördbucaq bığı vardı.
Beledçi qan-ter içinde kupeden çıxıb çekic-kelbetini Dadaşova göstere-göstere dedi:
- Düzeldi… Başqa ne qulluğunuz var?
Dadaşovun üz-gözünden bayaqkı ilıq tebessümden eser-elamet qalmadı. Birce saniyenin içinde sifetinin ifadesi deyişdi, ciddileşdi.
- Qulluğum olanda çağıtdıraram seni, - dedi.
Beledçi boyun-boğazının terini sile-sile getdi.
Qırmızısifet kişi başını kupeden çıxardıb:
- Yoldaş Dadaşov, - dedi,- yatmaq – Yoldaş Dadaşov, - dedi, - yatmaq isteyirsinizse, yorğan-döşeyinizi salım.
- Salmağına sal, ancaq hele yatmıram. – Dadaşov başının işaresiyle uzunsaç oğlanı gösterib: - Qoy uşaq-muşaq indiden yatsın, - dedi.
Uzunsaç oğlan evvelki yerinde – pencerenin qabağında dayanıb siqaret çekirdi. Üzünü çöle tutsa da, bir gözünün ucu ile Dadaşova baxırdı. Ele bil qulaqları sesde idi, bu deqiqe Dadaşovun çağıracağını, teze buyruq vereceyini gözleyirdi.
Sabit Mirze:
- Bir az dincelim. Yorğunam… - dedi ve kupeye girib arıq kişiyle üzbeüz oturdu.
Kişi dedi:
- Çox sağ olun. Siz olmasaydınız pencere qışacan bağlı qalacaqdı. İçeriye gurhagurla ilıq meh dolurdu, meh pencerenin sarımtıl perdelerini şaphaşapla yelledirdi. Kupe daha evvelki kimi bürkü-boğanaq deyildi.
Sabit Mirze küreyini arakesmeye söykeyib.
- Dadaşov teşekkür eleyin, pencereni o açdırıb, - dedi ve kişinin key-key baxmağından anladı ki, kişi Dadaşovun varlığından, kimliyinden bixeberdir. Sabit Mirze

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 16 >>