üzbeüz arakesmeye işare eleyenden sonra arıq kişiye agah oldu ki, «Dadaşov» deyilen şexs qonşu kupededir ve şübhesiz, bu Dadaşov bir sözü iki olan adamlardan deyil.
Arıq kişi gözlerini Sabit Mirzenin üzüne zilledi.
- Yaxşı ki, seni üzbesuret gördüm, - dedi. – Sen televizora çıxanda bütün külfet yığışır televizorun başına. Seni hamımız çox isteyirik.
Bu sözlerin müqabilinde Sabit Mirze nese demeli idi.
- Teşekkür eleyirem, - dedi.
Ele bu dem Dadaşov içeri girdi. Arıq kişi evvelce yerinden terpenmek istemedi, sonra üreyine damdı ki, ucaboy bu adam ele Dadaşov özüdür ki var. Kişi qapıya teref sürüşüb, yerini Dadaşova verdi.
Dadaşov, Sabit Mirzeyle qabaq-qenşer oturub, dalğalı saçını barmaqlarıyla daraqlaya-daraqlaya arıq kişiden soruşdu:
- Adın nedi, eşi?
Kişi:
- Adım Qasımdı, - dedi.
- Yatanda sesin çıxmır ki?
Kişi başa düşmedi.
- Ne buyurdunuz? – dedi.
- Deyirem, yatanda xoruldamırsan ki?
Kişi Sabit Mirzenin üzüne baxıb, günahını boynuna alan adam kimi dedi:
- Deyilene göre, herden xoruldayıram… yorğun olanda…
Dadaşov nezerlerini kişinin hülqumlu, nazik boğazına dikdi.
- Yorğun niye olursan? Daş-zad daşımırsan ha.
Kişi utancaq uşaq tekin gülümsedi.
- Ele daş daşıyıram, - dedi, - sement daşıyıram, qum daşıyıram… tikintide işleyirem… Samosval sürürem… Gedirem Bakıdan teze samosval getirmeye.
Dadaşov başını buladı.
- Bu can-cesednen samosvala nece gücün çatır? Seni samosval bu köke salıb, ay yazıq. Seher-seher bal ye, qaymaq ye, nehre yağı ye. Skelete oxşayırsan lap.
Kişi qaşqabağını salladıb susdu, amma Dadaşov el çekmedi ondan.
- Eşi, xoruldayacaqsansa, seni keçirdek ayrı kupeye, - dedi: - Sabit müellimi narahat eleyersen burda.
Kişi pert-pert, gücle eşidilecek bir sesle:
- Narahat elemerem, - dedi. – Neyimiz olmasa da, qanacağımız var. Sabit Mirze başa düşürdü ki, Dadaşov bu arıq kişini ele salır. Başa düşürdü, ancaq dilini terpedib onu yerinde otuzdura bilmirdi. Ele bil Dadaşovun qelbine deymekden ehtiyat

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 16 >>