Menasız saydığım bir dövürde
tesadüfen girdin heyatıma. Her şeyi
deyişdin. Çetini sevdim seninle. Özünle
getirdin bütün sevincleri ve sevgileri.
Qınadılar meni, seni tesadüfen tanıdığım
üçün. Senin bir başqa dünyanın insanı olduğunu, eslinde menim o dünyada
yerimin olmadığını, menimse deli
olduğumu dediler zaman-zaman. Heç
ne düşünmedim. Menim üçün bir sen
var idin. Bütün dünyama bes eden bir
sen... Seninle sevdim her şeyi. Sebr etmeyi,
bağışlamağı, laqeyd olmağı,
düşündüklerimi demeyi...Eslinde
sevmediyim her şeyi seninle öyrendim
ve sevdim. Bilmirem menim üçün
kimsen. Dostmu, yoxsa...? Deyerlisen menim üçün, birce bunu
bilirem...Dünyamsan menim... Dünyanın
bele sığmaqda acizlik çekdiyi dünyam...
Senin ala gözlerinle baxmağı sevirem
bütün kainata. Anlayırsan meni? Başa
sala bilmirem hislerimi. O qeder deyerlisen ki... Hislerimin adını ne
qoyacağımı bilmirem.
Ucuzlaşmağındanmı qorxuram göresen
duyğularımın? Yoxsa seni
itirmekdenmi?
Deseler bu eşqdir, inanmaram. Ya da inanmamaq üçün israr ederem. Bir
ömür boyu yanımda deyil, beynimde,
ruhumda olmağını isteyirem. Seninle
düşünmeyi sevirem...Seninle sen
olmasan bele, derdleşmeyi sevirem...
Sevincimi ele beynimdeki, üreyimdeki seninle bölüşmeyi sevirem...
Herden özüm bele öz duyğularımdan
qorxuram. Ancaq eşqde bir şehvet
vardır. Axı sen menim xeyalımda bele
toxunmaqdan çekindiyimsen... Ancaq
sen hemişe menimsen... Belke bir gün tesadüfen ağlına gelse
menim sene olan hislerim, qorxma...
Qürurlu ol... Nece varsansa, bax
ele...Deyişmesin heç
neyin...Düşüncelerin, duyğuların...Çünki
men seni bele tanımışam...Duymaq istemediyini ağlına getirme...Unut her
şeyi...Hetta varlığım ezab verse sene,
meni bele unut...
Ne olursa olsun, kiminle olursan ol,
unutma ki, sen dualarımda her gün dile
getirdiyimsen...Sen menim sadece tesadüfümsen...Bütün ömrüme sığan
tesadüfüm...