Bu gun MEHEBBETIMIZiN il
donumunu qeyd edirem.Ancaq bu
defe kechenlerdekinen ferqli
olaraq hemdemim sen deyilsen.Bu
gece mene hemdem stolun
uzerinde sogulub can veren sherab
butulkasi ve birde cana doymush
bakal var... Bu gun sensizliyin
hesretini kederini bir daha
anlayiram ve ozume sherabdan
bashqa hemdem tapa bilmirem...
Ne qeder olmasa da SHERAB
SENDEN vefali cixdi... Menim bu
gunlerimde meni atmad.Sen ise
sevgimizin bahar chaginda qishi
yeniden getirdin menimchun.Ne
edek taleyimiz bele imish.Bize ise
bu qismetle barishmaq qalir.Bu
gece senle yashadiqlarimiz kino
kimi gozumun qabagindan
kechir.Senli xatireler didib dagidir
meni.Parchalanir ureyim ancaq
ichimden hansisa bir hiss meni bu
sensiz heyata baglayir.Bilirsen
hansi hiss? Sene olan sevgimi
omrumun axirinadek sene subut
elemek hissi.Gizli-gizli
gorushlerimizin bilirsen nece
hesretindeyem.Hem de ilk gorush
yerimiz.Orada gorushurdun seninle
bolushurduk derdlerimizi.Hech
gecikmezdin gorushumuze.Ancaq
o gunu hech vaxt yadimdan
chixartmaram.Sen gorushumuze
gecikdin.Sonradan mene gorush
yerimizi bacin xeber verdi.Ozu de
sizin evde haminin gozleri
qabaginda.Indi de gorushuruk
seninle ancaq evvelki gullu-
chichekli gorush yerimizi sessiz
semirsiz qebirstanliqa chevirdin
sen.Indi de ne gorushe gecikirsen
ne de gorushe gelirsen.Indi men
senin gorushuve ve hemde senin
yeni menziline qebirstanliqa
gelirem...
Bu defe Sevgililer gununu de sensiz
kederle birge kechirtdim bu menim
ilk sensiz BAYRAMIM idi...