Beli, külfet bizi basdı, yaman basdı - hamı gülüşdü. - Bu gün de biz Rasimi itiririk. Heyf ondan.

Elbette, men zarafat edirem. Xoşbext olun Feride, Rasim. Men size çoxlu seadet, cansağlığı, uzun ömür arzulayıram.

Oğullu, qızlı olasınız. Amma sizin sağlığınıza içmişik, yene içeceyik. İndi bu badeleri men axırıncı ikidin saqlığına - bizim canımız-ciyerimiz Seymurun sağlığına qaldırmaq isteyirem. Subaydı-sultandı. Sağ ol, var ol, bülbül ol, qefesde olma.

Hamı mene baxırdı, külüşlerin ve badelerin cingiltisi arasından tanış üzleri görürdüm - dostlarımın üzlerini. Üzlerde sevincli, bir qeder de teeccüblü ifade vardı.

Qonaqlar dağılışanda biz hamımız - Firuz, Kamal, Murad arvadlarıyla, bir de men tek, bir yerde çıxdıq. Biz yatmış şeherii geceli küçeleriyle addımlayırdıq ve birden Firuzun arvadı menim qoluma girdi:

- Yaxşı, Seymur, senin toyunu haçan eleyirik?

- Uzaq gelecekde.

- Bele niye? Yoxsa sen bu naqqalın sözlerine inanırsan? - O, şıltaq bir nevazişle erinin böyrüne qısıldı. - Ele bilirsen ki, aile heyatı cehennemdir.

Firuz:

- Özüne layiq qız tapa bilmir, - dedi.

- Doğrudan? Uşaqlar, eşidirsiniz? Gelin Seymura bir qız tapaq. Seninçün Bakının en gözel qızını tapsaq, evlenersen?

— Mütleq, - dedim, - ancaq bir şertle. Gerek, bax ele bu saat, bu deqiqe tapasınız. Yoxsa fikrimi deyişerem.

— Kamal:

-Gözümün işığı, - dedi, - gecenin bu vaxtında sene hardan qız tapacağıq? Küçeden tapmayacağıq ki... hem de gecenin bu vaxtında küçeleri gezen qızı almazsan yeqin.

- Beli, - dedim, - tamamile doğru buyurursunuz. Odur ki, bu söhbeti xetm edek.

- Menim bir teklifim var, gelin Seymura telefonla qız tapaq. Budur, bax, avtomat da var.

- Gözel fikirdir, - dedim, - amma iki qepikliyim yoxdur. Her terefden mene iki qepiklikler uzatdılar. Budkaya girdim.

- Nömreni deyin. Firuz:

- Eşi, ağlına gelen nömreni çek, - dedi. - Meselen... - birden o, sözünü yarımçıq qoydu. - Yox, qardaş, keçel suya getmez. Birden qayınananla yola

<< 1 [2] 3 4 ... 20 >>