başladı.
Ne olduğunu başa düşmürdü. Zerfin üstünde ne ad, ne
ünvan vardı. Zerfi açıb mektubu çıxartdı. Mektubda
onun iyi vardı. İllerboyu intizarını çekdiyi, onu görmek
üçün canını bele vere bileceyi sevgilisinin iyi var idi
mektubda. Başı dönmeye başladı, stulda oturub elleri
titreyerek, mektubu oxumağa başladı:
«Sevgilim, senden ayrıldıqdan sonra ne bir kimseni seve
bildim, ne de kimseye baxa bildim. Her günüm
digerinden daha ağır keçdi, çünki her gün daha çox
darıxırdım. Sene kitabları dolduracaq qeder şeirler
yazdım. Yazdım, oxudum, ağladım? Her gün yazdım,
her gün oxudum, illerboyu ağladım?
Her gece seherlere qeder seni düşündüm, her gece
senin yanında olmaq istedim. Sensizliye lenet etdim,
yuxuları haram bildim özüme. Bir gün her şeyi
deyişdirecek fürset düşdü elime. Senden çox uzaqlara
getdim, belke unudaram deye. Amma tam tersi oldu.
Daha çox darıxmağa başladım. Senden çox
uzaqlardayam belke, ancaq seni görmek üçün
uzaqlardan gele bilirem. Hem de her gece. Seni sevir,
seyr edir ve sen yuxuda olarken eyilib yanağından
öpürem. Bezen gözlerini açıb baxırsan, ele bilirem,
geldiyimi hiss edirsen, ancaq yox...
Unutma, qırmızıgülü de unutma.
Seni sevirem, yanıma gelinceye qeder de seveceyem...
Sevgilin...»
He bir de üreyime yaxşı bax. Çünki göz yaşlarımla adını
yazdım üstüne. Seni senden bele çox seven bir sevgi var
onun içinde...
Super.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç