Rahib qebiristanlıqdakı işini bitirmek üzre idi. O anda elli
illik arvadını itiren 78 yaşındakı kişi: " Onu ne qeder çox
sevdim ." deyerek qışqıra qışqıra ağlamaya başladı. Yaşlı
adamın yaşlı sesi merasimin sessizliyini pozmuşdu.
Mezar başındakı diger aile ferdleri ve dostlar çox
teeccüblenmişdiler, kişinin bu hereketine göre
utanırdılar. Uşaqları atalarını sakitleşdirmeye
çalışırdılar : "Yaxşı , ata. Seni anlayırıq." Yaşlı adam
qazılan mezara yavaş yavaş enen tabuta baxırdı ...Rahib
merasime davam etdi.
Merasimin sonunda, aile
ferdlerini ölüm merasiminin
bağlanışı olaraq tabutun üstüne
torpaq atmağa çağırdı. Yaşlı
adam xaricinde hamısı sırayla
torpaq atdılar. Yaşlı adam hele
de: "Onu ne qeder çox
sevdim" deye danışırdı. Qızı ve
iki oğlu yaşlı kişi susdurmaq
istediler, amma o davam etdi,
"Onu sevmişdim !"
İzdiham qebiristanlığı terk
etmeye hazırlaşarken, yaşlı
adam getmemek üçün
müqavimet gösterirdi.
Gözlerini mezara dikib baxırdı.
Rahib yaxınlaşdı: "Özünüzü
nece hiss etdiyinizi bilirem,
amma artiq getmek vaxtıdı.
Buradan ayrılmalı ve özümüzü heyatın axışına
buraxmalıyıq ." dedi . Yaşlı adam çaresizlik içinde bir
defe daha "Onu ne qeder çox sevdim ."dedi "Meni
anlamırsınız ," dedi rahibe "amma men bunu ona yalnız
bir defe söyleye bildim ."
Zeng çalmadığı müddetce zeng deyil .
Mahnı oxunulmadığı müddetce mahnı deyil .
Sevgi könülümüzde mehbus olsun deye
yaradılmamışdır .
Sevgi insanlara verdiyimiz müddetce sevgidir ...