Celil Memmedquluzadenin hekayesini teqdim edir.
Belke de qaytardılar
Yay fәslini iki dәfә mәn Bakıda keçirmişәm. Mәlum ki, istidәn yayda evdә oturmaq olmur, hamı tökülür bulvara. Mәn dә qeyri yaranmışlar kimi hәr gün bulvara çıxmışam; çünki dәryanın sәrin yerindәn savayı Bakının istisindәn qeyri bir nicat yoxdur.
Vә hәr gün bir vaxt bulvara gәlәndә gözüm o üzdә-bu üzdә olub ki, dost-aşnaya rast gәlib onlarla vaxt keçirim. Çox axşamlar qadınların vücudu ilә nә gәzmәyә macal vә nә әylәnmәyә yer tapmaq olur. Onun üçün dә mәn bulvara gündüzlәr gәlәrdim vә asudәliklә gәzib-dolanıb axşamlar daha mәnzilimә istirahәtә qayıdardım. Bir surәtdә ki, daha bağ vә bağçalarda gecәlәr qadınlarla ovqat zay elәmәyә mәndә daha, vallah, hövsәlә qalmayıb.
Gündüzlәr bulvarda rast gәldiklәrim özüm kimi qәlәm sahiblәrindәn vә teatr xadimlәrindәn olurdu.
* * *
Dörd-beş il bundan qabaq Bakıda, yay fәsli, bulvarda gәzәn vaxt tez-tez bir belә hala rast gәlirdim: bulvarın dalda yerindә, Naberejni küçәyә tәrәf, ağacların dibindә dörd nәfәr müsәlman görәrdim vә mәn bunların qabağından keçәndә çox vaxt bunların birinin әlindә ruznamә görәrdim vә qalan üç nәfәri bunun ruznamә oxumağına qulaq asan görәrdim. Amma mәnә bir şey burada qәribә görünәrdi. Nәzәrimә belә gәlәrdi ki, bunlar suçlu adam kimi tez-tez o tәrәfә-bu tәrәfә zәnn edirlәr; guya bir kәsdәn ehtiyatları var vә ya bir adam gözlәyirlәr.
Axırda iş açıldı, mәn bunları tanıdım, tanış da oldum vә hәtta müsahib dә oldum. Vә bunları tanımağım vә dost olmağım bu minvalla әmәlә gәldi.
Bir gün, hәtta tarixi dә yadımdadır ki, min doqquz yüz iyirmi üçüncü ilin iyun ayının 12-sindә Türk Tәnqid-tәbliğ Teatrında xidmәtdә olan mәşhur Azәrbaycan artisti Balaqәdәşi bir işdәn ötrü axtarırdım. Evә getdim - yoxdur. Çıxdım bulvara ki, bәlkә orada görәm. Cәmiyyәt az idi; çünki qulluq vaxtı idi. Dәrya kәnarı ilә bir baş dolandım vә çöndüm indiki tramvay küçәsinә tәrәf vә uzaqdan gördüm ki, haman dalda yerdә dörd nәfәr hәmişә gördüyüm
»Oxu zalına keç