Könlü Allaha yönelmiş bir avam ellerini göye açıb yalvardı: "Allahım! Menimle danış!"
Hemin vaxt bir bülbül bağçada yanıqlı-yanıqlı oxuyurdu. Amma avam bülbüle qulaq asmadı ve davam etdi yalvarmağa: "Allahım! Menimle danış!"
Az sonra hava tutuldu, göy gurultusu ve şimşekle birlikde güclü yağış başladı. Lakin avam dinlemedi, yalvarmağa davam etdi: "Allahım! Seni görmeyime icaze ver!"
O bele yalvararken yağış sona çatmış ve güneş bütün ehtişamıyla şefeqlerini evlere daşımağa başlamışdı. Lakin avam bu menzereye fikir bele vermedi. Her gün gördüyü bir şey deyilmiydi bu?
Yalvarmağa davam etdi avam: "Mene bir möcüze göster Allahım!"
O bele yalvararken yaxındakı evlerden birinden yeni doğulmuş uşağın ağlayışları gelirdi qulağa. Amma avam buna da fikir vermedi.
Kederden ağladı avam: "Allahım! Cavab ver mene! Burada olduğunu mene bildir."
O vaxt bir kepenek avamın qoluna qondu. Amma avam o biri eliyle kepeneyi qovdu ve ağlamağa davam etdi: "Allahım! Niye mene cavab vermirsen?"- deye gileylendi.
Allah insani her daim dinleyir ve gorur.
Allah razi olsun.maragli idi.
Oxumusdum ama indide ilk oxudugum kimi tesirli oldu. Allah'a butun varligimla inaniram
esitmesine, gormesine, mocuzelerine ve s) ama dusunuremki gor heyatda boyuklu kicikli ne qeder avam var.»Oxu zalına keç