bir
qadın saçları pambıq kimi ağ idi. Üzü yaşadığı
illerin derin izleri ile qırışmış amma dodaqlarında
qeribe bir tebessümle ona yaxınlaşan genc oğlana
baxırdı. Oğlan ona yaxınlaşdıqca içinden min bir
suallar keçirdi. Yorğun baxışlarla arada da
baxışlarını qadından yayındırırdı. Ancaq yaşlı qadın
bütün diqqetini ona yöneltmişdir. Düşüncelerinde
son derece ziddiyyetle fikirleşen genc oğlan
dodaqlarını islatdı ve titrek sesle dedi: “Salam
sevgilim. Necesen?” Artıq genc oğlan öz bextine
teslim olmuşdu. Onlar bir-birlerine söz vermişdile
her ne olursa olsun her nece oluruqsa olsun biz
bir-birimize ve sevgimize sahib çıxacayıq. Bir anlıq
gözlerini yumdu ve yazışdıqları günleri xatırlamağa
çalışdı. Neçe-neçe sevgi dolu kelimeler, sevda dolu
vedler, parlaq gelecekler nece olub axı bu cür yaşlı
qadın bele hissler yaşıyıb. Heç cür inana bilmirdi.
Amma heqiqet hemin gün idi ve heqiqet qarşısında
gördüyü idi.
Yaşlı qadının elinde tutduğu qırmızı gülleri aldı ve
gülleri öpdü. Sonra elini uzatdı ve, “sevgilim gel
qalxmağına kömek edim ve burdan uzaxlaşaq”
dedi. Olnaları başa düşmeden seyr eden yaşlı qadın
dodaqlarını araladı ve “ey oğul, men illerdir bu
kelmeni unudan anan belke de nenen yaşda bir
qadınam. Ne baş verdiyini anlamıram amma o
gülleri elimden ne üçün aldın. O gülleri mene
qarşıda oturan o genc qız verdi. Deyese birini
gözleyirdi ve bu mekanda görüşecekdi. Demişdi ki,
eger o oğlan gelse menim adımdan bu gülleri ona
verersen. Mende o genci gözleyirdim. Yoxsa o genc
oğlan sensen?” Genc oğlan bir müddet sessiz qaldı,
ve sonra boğazı qurumuş şekilde ve qarışıq bir
hisslerle yaşlı qadınının gösterdiyi terefe baxdı.
Genc bir qız sevgi ve minnetdarlıqla parlayan yaşıl
göz ona gülümseyirdi. Oölan telaşla yaşlı qadının
ellerinden öpdü ve gülleri ona tekarar geri
qaytardı. Ve qarşı terefe yeni yaşlı qadının
gösterdiyi terefe qaçmağa başladı. Genc qız da
ayağa qalxdı ve onu gözleyirdi. “Seni yoxlayırdım.
Eger gülleri almayıb geri

<< 1 [2] 3 >>