Bu dünyanın sonu çatdıqdan sonra başqa bir alemin – axiret heyatının başlayacağına inam bütün ilahi dinlerde ve eqide mekteblerinde mövcuddur. Detallardakı ferqlilikleri nezere almasaq, bütün inanc ve ideologiya telimleri zülmle dolmuş dünyanın sonunda Xeyirle Şer arasında şiddetli mübarizeden (armaggeddon) sonra canlı ve cansız alemin mehv olacağını, bundan sonra bütün insanların öz emellerine göre cavab vereceyini ve buna uyğun olaraq evez alacağını bildirir. İslam en kamil din olduğu üçün axiret inancını da en kamil şekilde özünde eks etdirir. Tesadüfi deyil ki, her bir müselmanın inanmalı olduğu iman esaslarından (üsulüd-din) biri meaddir. Mead (ereb dilnden tercümesi «qayıdış, dönüş» demekdir) – qiyamet gününde bütün insanların dirilerek mezardan çıxacağına, mehşer mehkemesinde mühakime olunacağına, bundan sonra ya cennete, ya da cehenneme aparılacağına inam demekdir.
Lakin teessüf ki, diger iman esasları ile (Allaha iman getirmek, peyğemberi tanımaq ve s.) ile yanaşı, mead da bezi insanlar terefinden şübhe altına alınır. Çox vaxt «bu heyatdan sonra heç ne yoxdur», «meger kimse o biri alemden qayıdıb xeber getiribmi» kimi düşüncelerle meadı inkar edenlere rast gelirik. Evvela, mead eqidesini qebul etmek üçün heç kimin «o biri alemden qayıdıb xeber getirmesi» teleb edilmir. Dünyada ele deyerler, inanclar ve informasiyalar var ki, onlar tecrübi (empirik) bilikle izah oluna bilmez. Çünki ister beşeriyyetin şüur seviyyesi, isterse de xarici alemden melumat almaq üçün istifade etdiyimiz texnologiyalar durmadan inkişaf edir. Bu gün üçün qabaqcıl görünen elmi nezeriyyeler ve texnoloji cihazlar sabah xeyli «qocalmış» sayılır ve hetta gülüş doğuracaq qeder primitiv tesir bağışlayır. Bele olan halda, hazırda bizim şüur ve qavrama qabiliyyetimizin her şeyi hesablayıb tapmaq ve anlamaq üçün kifayet edecek dereceye çatdığını nece iddia ede bilerik?
Meadın mövcudluğunu hem eqli (mentiqi), hem de neqli delillerle izah etmek mümkündür. Neqli delillere geldikde, semavi

[1] 2 3 4 >>