olunmur.

Qiraetde sehv.
Eger insan Fatihe ve sonrakı surede her hansı sözü düzgün dediyini düşünürse, amma namazı qılıb qurtardıqdan sonra o sözü sehv dediyini başa düşse (kitabdan oxumaqla ve ya onu müşahide eden bir adamın tenqidi neticesinde), bu halda namazı düzgündür, amma növbeti namazlarda hemin sözü düzgün demelidir. Bununla bele, alimler tekid edirler ki, insan namazın sözlerini ve emellerini diqqetle öyrenmelidir. Eger sehlenkarlıq üzünden bunlara diqqet yetirmese, sehv qıldığı namazlar düzgün sayılmayacaq.

Rüku ve secdede sehv.
Eger rüku halında zikri deyib qurtarmadan sehven rükudan qalxsa, namazı düzgündür (sehven ikinci defe rükuya getse – rükn olduğu üçün – namazı batil olar). Elece de, secde halında eger zikri demeyi unutsa, yaxud zikri tam demeden secdeden qalxsa, yene namazı düzgün sayılar. Secde halında sehven alından başqa secde yerlerini yere qoymasa, yene secdesi düzgündür. Amma eger alnını yere qoymasa (ister sehven, isterse de qesden) ve bunu düzeltmeden secdeden qalxsa, sonra sehv etdiyini anlasa, secde etmemiş sayılacaq. Eger namazdan sonra bunu anlasa, rükn olan iki secdeni etmediyi üçün namaz batil hökmundedir. Her halda, eger rükudan ve secdeden çıxmadıqca (yeni duruşu hele rüku ve secde sayılırsa) sehv etdiyini anlasa, sehvini düzeltmeli, sonra növbeti emele keçmelidir.
Eger insan, üzerine secde edilmesi batil olan bir şeyin üzerine sehven secde etse, secdeden qalxdıqdan ve ya namazı bitirdikden sonra sehvini anlasa, namazı düzgün sayılır.
Secdenin birini etmeyi yadından çıxaran şexs sehv secdesi yerine yetirmelidir (sehv secdesi haqqında bir qeder sonra melumat verilecek).

Teşehhüdde ve salamda sehv.
Namazın ikinci rüketinde teşehhüd söylemeyi unutmuş şexs eger üçüncü rüket üçün ayağa qalxdıqdan sonra bunu yadına salsa, oturub teşehhüd oxumalı, sonra ayağa qalxıb üçüncü rüketi qılmalıdır; namazı qılıb qurtarandan sonra yersiz ayağa qalxdığı üçün sehv secdesi etmelidir. Eger üçüncü rüketin qiraetinde bunu xatırlasa,

<< 1 [2] 3 4 >>