kimi:-“Sebine! Sebine!
Se-bi-neee! Sen deme, uçurumun aşağısında bir çıxıntı
varmış.Qız bu çıxıntıya düşübmüş.Amma mesafe çox
olduğundan qızın veziyyeti acınacaqlı idi.
Bextiyar:-“Professor,arvadım necedi? Sağalacaqmı?”
Professor-: “Bextiyar bey, möhkem olun.Bele veziyyetde,
siz ona destek olmalısınız.
Bextiyar-: “Hekim, esas metlebe keçin, arvadıma ne
olub?
Professor-: “Arvadınız...Bilirsiniz, çox hündürden
düşdüyü üçün belden aşağı hissesi… Çox teessüf
edirem.Bextiyar bey, heyat yoldaşınızın elil arabasına
mehkum olması, onu itirmeyinizden daha yaxşı deyilmi?
Dolmuş gözlerle hekime baxaraq-: “Ne danışırsınız,
professor? Elbette.Onu itirmek...Onsuz bu dünyada
yaşamaq… Düşünmek bele istemirem.
Deniz kenarında, bir genc, gözel heyat yoldaşının
yumşaq saçlarını oxşayaraq, onun qarşısına keçib,
dizlerini yere qoydu.Sürmeli ve nazlı gözlerine
baxaraq-:
Yalnızlıq gecelerin,Yağış küçelerin,Tebessüm
dodaqların,Sen ise hemişe menimsen, nazlı meleyim,
yalnız menim...
pisdi
Ela idi amma qizin olumu cox pis oldu o qizlar yox vefasizlar olmeliydi.
elaydi
teshekkur»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç