Fatime (s.e) doğumundan
Şehadetine qeder-parlaq
doğumu
Resulallah (s) peyğemberliye
seçilmesinin beşinci ilini
yaşayırdı ve çox çetin bir
şeraitde heyatını sürdürürdü.
İslam yeni idi ve müselmanlar
sayca azlıq teşkil edirdiler.
Tezyiqler dözülmez hedde
çatmışdı. Bir terefden Mekkenin
şirk, bütperestlik, cahillik ve
xurafata köklenmiş mühiti, diger
terefden de ereb qebileleri
arasındakı müharibeler ve zorba
hakimiyyeti heyatı tar-mar
etmişdi. Amma Peyğember (s)
geleceye baxırdı- qara ve
zülmetli buludlardan sonra
gelecek parlaq geleceye; adi ve
zahiri sebeblerle qavranılması
çox çetin ve hetta mümkünsüz
görünen gelecek.
Hemin il Resulallahın (s)
heyatında böyük bir hadise baş
verdi. Asimanın melekut alemini
seyr etmek üçün Allahın emri ile
meraca getdi. "... nişanelerimizi
ona göstermek üçün... " İsra
suresinin 1-ci ayesinde işare
edilmiş Allahın böyük
nişanelerini uca semanın
enginliklerinde öz gözleri ile
müşahide etdi, böyük olan ruhu
bir az da böyüdü ve ağır bir
risaleti böyük ümidlerle qebul
etmeye hazırlaşdı.
Şie ve ehli-sünne alimlerinin
hekayet etdikleri bir hedisde
oxuyuruq: "Peyğember (s) Merac
gecesi Behiştden keçerken
Cebrayıl (e) Tuba ağacının
meyvesinden o Hezrete verdi.
Resuli-ekrem (s) yere
qayıtdıqdan sonra Fatimetuz-
Zehranın (s.e) nütfesi hemin
meyveden emele geldi."
Hedislerin birinde oxuyuruq:
"Peyğember (s) Fatimeni (s.e)
çox öpürdü. Bir gün heyat
yoldaşı Aişe, bir növ qısqanclıqla,
Fatimeni (s.e) çox öpmesinin
sebebini soruşdu. Peyğember (s)
cavabında buyurdu: "Fatimeni
öpdüyüm zaman ondan Behiştin
etrini alıram."
Belece,Behiştin pak meyvelerinin
şiresinden nütfesi bağlanmış,
Peyğember (s) kimi ata ve
Xediceyi-Kubra kimi sexavetli ve
fedakar anadan doğulan o
mübarek övlad cemadius-sani
ayının 20-i bu dünyaya qedem
qoydu ve müxaliflerin
Resulallaha (s) vurduqları "nesli
biten" teneleri ve danlaqları su
üzerine çekilen resm kimi
pozuldu; "Kövser" suresinin
mezmununa esasen,

[1] 2 3 >>