Bir gün sevgilisi ile söhbet eden qadın ondan bele bir
sual soruşur:
Qadın: Meni niye çox isteyirsen?... Meni niye sevirsen?...
Kişi: Men sene sebeb deye bilmeyecem... amma men
heqiqeten de seni... sevirem
Qadın: Sen heç sebebini de bilmirsen, bes nece deye
bilirsen ki, meni çox isteyirsen, meni çox sevirsen?
Kişi: Men doğrudan da seni niye sevdiyimi söyleye
bilmirem, ancaq bunu sene sübut ede bilerem...
Qadın: Sübut?! Yox buna ehtiyac yoxdu. Men senden
sadece sebebini soruşuram. Menim dostumun sevgilisi
ona neye göre sevdiyinin sebeblerini deye bilir, ancaq
sen... yox.
Kişi: Yaxşı,yaxşı, Men seni sevirem Ona göre ki, sen
gözelsen.Ona göre ki sen şirinsen. Sen
qayğıkeşsen.çünki sen sevimlisen.Ağıllısan.Senin
tebessümün....Hereketlerin...
Bu cavablardan sonra qadın özünü rahat hiss etdi.
Bedbextlikden bir neçe gün
sonra qadın qeza keçirir ve koma
veziyyetine düşür
Ve bundan sonra kişi onun
yanına üzerine aşağıdakılar
yazılmış bir vereq qoyur:
"ezizim seni şirin sesine göre
sevdiyimi demişdim, indi senin
şirin sesin varmı? Yox! Buna göre
de men seni seve bilmerem.
Qayğıkeşliyine göre seni sevirem.
İndi sen bunu göstere bilirsen?
Xeyr! Buna göre de men seni
seve bilmerem.Tebessümün ve
hereketlerin sebebinden seni
sevirem. İndi sen tebessüm ede
bilirsen? İndi sen hereket ede
bilirsen? Xeyr. Buna göre de men
seni seve bilmerem.Eger seni sevmeyim üçün bir
sebebe ehtiyac vardırsa. Onda menim seni indi
sevmeyim üçün heç bir sebeb yoxdur.Sevginin sebebe
ehtiyacı var?Xeyr!!!
Buna göre de men seni hele de sevirem.Heqiqi sevgi heç
bir zaman ölmür çünki sevgi ne zamansa yox olan
ehtiras deyil.
Sevgi bir ömür boyu bağlayır... amma ehtiras sadece...