Boş sözler danışmaq, ya da boş işlerle eylenmek, cahiliyye cemiyyetlerindeki qadın xarakterinde tez-tez rast gelinen haldır. Böyük idealları olmadığı teqdirde, bu exlaqın hakim olduğu qadın xarakterinde ehemiyyetli olan müeyyen şeyler var. Bunlardan özlerine, ailelerine, ya da etrafındakılara fayda verenleri olduğu kimi, yalnız özlerini eylendirmek üçün elde etdikleri bezi verdişler de olur. Bu verdişlerden bezileri heftenin müeyyen günlerinde refiqeleri ile görüşerek vaxt keçirmek, bütün gününü heç bir fayda vermeyen proqramlar izleyerek televiziya qarşısında keçirmek, saatlarla davam eden telefon söhbetlerinde, ya da ev söhbetlerinde kiçik-böyük her mövzudan şikayet etmek, dedi-qodu etmek, insanların qüsurlarını dile getirmekdir. Bütün bunların ortaq xüsusiyyeti ise, ümumiyyetle, ne özlerine, ne de başqalarına heç bir fayda vermeyen verdişler olmasıdır.



Allah Quranın “qelbleri qeflet içinde qaldığı halda…” (Enbiya Suresi, 3) ayesiyle, Allaha iman etmeyen insanların bu xüsusiyyetlerine diqqet çekmiş ve bu şexslerin üreklerinin dünya heyatına dair işlere qarşı ehtiras dolu bir qeflet içerisinde olduğunu bildirmişdir.

Müselman qadın ise cahiliyye exlaqının qadın xarakterine aid bütün bu xüsusiyyetlerden uzaq xaraktere sahibdir. Allahın insan üçün dünya heyatında çox mehdud ömür vaxtı teyin etdiyini ve zamanın süretle azaldığını bilir. İnsanların axiret heyatında Allahın sonsuz cennetini, rehmetini ve razılığını qazana bilmek üçün ellerindeki tek imkanı ise dünya heyatındakı bu vaxtlarıdır. Buna göre Müselmanlar yaşadıqları her anın özleri üçün çox qiymetli olduğunu bilerek hereket edirler. Bir anlarını bele boş işle eylenerek, boş sözlerle keçirmeklerinin böyük itki olacağının ve bunun axiretde insanın böyük peşmanlıq duyacağına sebeb ola bileceyinin ferqindedirler. Her anlarını bu düşünce ile keçirir ve daim Allahın razılığını qazanmağı ümid etdikleri işlere yönelerler. Allahın “Beleleri Allaha, Axiret gününe iman getirir, yaxşı işler görmeyi buyurur, pis

[1] 2 >>