Bir gün okeanda yol alan bir gemi
qezaya düşerek batır. Gemiden sağ
xilas olan adamı, dalğalar kiçik,
kimsesiz bir adaya qeder sürüyür.
Adam ilk günler özünü qurtarmasını
üçün ALLAHa yalvardı ve kömek taparam ümidiyle üfüqe baxdı. Amma
ne gelen oldu, ne geden…
Daha sonra külekden, yağışdan ve
zererli heyvanlardan qorunmaq üçün
ağac budaqlarından ve yarpaqlardan
bir daxma etdi. Sahilde tapdığı, gemiden arta qalan konserv, kompas
kimi eşyaları bu daxmaya qoydu.
Günler hemişe eyni şekilde keçirdi.
Balıq ovlayır, bişirib yeyir ve üfüqü
müşahide edir, özünü qurtarması üçün
ALLAHa dua edirdi. Bir gün şirin su getirmek üçün yürüyüşe çixdı ve geri
döndüyünde daxmasının alovlar içinde
yandığını gördü. Tüstü, reqs ede ede
göye yükselirdi. Başına gele bilecek en
pis şey idi bu.
Keder ve hirs içinde dondu qaldı. İndi bu kimsesiz adada, başını soxa bileceyi
bir daxma bele qalmamışdı. "ALLAHım,
bunu mene nece ede bildin?" deye
feryad etdi. O geceni keder ve üzüntü
içinde keçirdi. O qeder dua etdiyi halda,
başına bu hadise geldiyi üçün ALLAHa sitem etdi.
Ertesi seher erken saatlarda, adaya
yaxınlaşmaqda olan bir geminin fit
sesiyle oyandı!
Elden düşmüş adam özünü
qurtaranlardan soruşdu "Menim burada olduğumu nece
anladınız?"
Cavab onu hem çaşdırdı, hem de
utandırdı:
"Tüstüle verdiyiniz işareni gördük!" Bezen başımıza gelen pis hadiseler
ALLAHın bize bir lütfü ola biler..
Odur ki,her şeye sebr edib, şükr etmek
lazımdır..Her işde bir xeyir var..
Bizim üçün en yaxşısın ALLAH bilir...