Ettar Nishaburi bele revayet edir:Bir gün Hesen Besri sefer zamani Decle çayina çatib dayanir.Qefilden taninmish zahid Hebib Ecemini görür.Hebib deyir: "Ne üçün dayanmisan?" Hesen cavab verir ki, - "Qayiq gözleyirem." Hebib Ecemi deyir:"Ustad,men senden elm öyrenmisem.Sen demisen ki,qelbinden hesedi çixarsan,uzun-uzadi arzulardan qurtarmaqla dünya sevgisinden xilas olsan,ayagini qoyub suyun üstünden keçe bilersen." Hebib bu sözleri deyib suyun üstünden keçir. Hesen bu sehnenin tesirinden hushunu itirir. Özüne geldikden sonra sorushurlar ki, - "Sene ne oldu?" Deyir: "O, elmi menden öyrenib.Indice meni danlayib, özü suyun üstünden keçdi. Eger Qiyamet günü Siratdan keçmek emr olundugunda bu sayaq dala qalsam, halim nece olacaq?" Sonra Hebibden sorushdu ki, - "Bu meqama nece çatdin?" Hebib dedi: "Ustad, men qelbimi agardirdim, sen kagiz qaralayirsan. " Hesen teessüfle piçildadi: "Elmimden bashqasi faydalandi, men ise bir xeyir götüre
bilmedim."