Eger and içdiyi zaman mümkün olub sonradan ona emel etmekde aciz qalsa, aciz qaldığı vaxtdan etibaren andı pozulur. Hemçinin anda emel etmek dözülmeyecek qeder meşeqqetli olarsa da, hökm eynidir. Eger bu acizlik onun ixtiyari ile olsa, yaxud öz ixtiyari ile olmasa da, qadir olduğu zamandan texire salmaqda üzrü olmasa, günah etmiş, keffaresi vacibdir.





Eger ata övladını yaxud er öz arvadını and içmekden çekindirse, onların andı düzgün deyildir.
Eger övlad atasının ve arvad erinin icazesi olmadan and içse, ata ve er onların andını poza biler.
Eger insan unutqanlıq,çaresizlik ve yaxud qeflet üzünden öz andına emel etmese, ona keffare vacib deyildir. Hemçinin onu andına emel etmeye mecbur etseler de, beledir. Vasvası şexs, meselen: "Allaha and olsun ki, indi namaza başlayıram" - deye and içse sonra da vasvası olduğu üçün namaza meşğul ola bilmese onun vasvasılığı qeyri-ixtiyari olaraq öz andına emel etmeyecek terzde olsa, ona keffare vermek lazım deyildir.
Sözünün doğru olduğu üçün and içen şexsin sözü doğru olarsa, and içmesi mekruhdur. Eger yalan olarsa, haramdır. Hetta mübahiseye son qoymaq üçün yalan yere and içmek böyük günahlardandır. Lakin özünü ve yaxud başqa bir müselmanı bir zalımın şerinden qurtarmaq üçün yalandan and içse, eybi yoxdur. Hetta bezen vacib de olur. Yalnız "tövriye" etmesi (yeni and içdiyi zaman sözün heqiqi menasını bir işare işletmeden cümlenin zahiri menasından başqa bir menanını nezerde tutmaq) mümkündürse, vacib ehtiyata esasen, tövriye etsin. Meselen: Bir şexse eziyyet vermek isteyen bir zalım insandan onu görüb görmediyini soruşsa, o da onu bir saat qabaq görübse beş deqiqe qabaq görmediyi meqsedinde tutaraq "Xeyr, görmemişem" - desin.

<< 1 [2]