İnsanlar Hz. Âdem’le Hz. Hevva’dan doğularaq çoxalmışlar. Hevva anamız ancaq ekiz uşaqlar dünyaya getirerdi. Bunlardan birisi oglan, digeri de qız olardı. Hz. Âdem, eyni anda doğulan ekizleri, onlardan evvel ve ya onlardan bir sonra doğulanan ekizlerle evlendirerdi. Habil’le beraber doğulan qız çirkin, Qabil’le birlikte doğulan qız ise gözeliydi. Bu halda Hz. Âdem, Habil’in, Qabil’le beraber doğulan qızla, Qabil’in de Habil’le beraber doğulan qızla evlenmesini istedi. Ancaq Qabil buna razı olmadı, özü ile doğulan gözel qızı Habil’e vermek istemeyerek özüne almaq istedi.
Hz. Âdem buna icaze vermedi ve meseleni Allah’a hevale etdi. Cenabi Haqqdan gelen emir ise bele oldu. Her ikisinin de Allah’a qurban teqdim etmelerini, hansının qurbanı qebul edilerse Qabil’in bacısının ona aid olacağını söyledi. Bunu eşiden kimi Qabil bir deste buğda, Habil de bir qoyunu qurban olaraq teqdim etdi. Göyden enen bir alov Habil’in qurbanını aldı, Qabil’inki olduğu yerde qaldı. Bu halda Habil haqlı çıxmış ve qızı almağa haqq qazanmışdı,amma Qabil yenede bununla razilaşmırdı. Bu hâdise Qur’ân’da bele söylenmişdir:
“Onlara Âdem’in iki oğluna dair xeberi haqq ile oxu. Onlar heresi qurban teqdim etdiklerinde, birisinin qurbanı qebul olunmuş, diğeri qebul olunmamışdı. Qurbanı qebul olunmayan digerine, ‘Men seni öldüreceyem’ dedi. O da, ‘Allah ancaq düz yol sahiblerinin qurbanını qebul eder’ deye cavab verdi.

“Habil bele davam etdi: ‘Eger sen öldürmek üçün mene el qaldırsan, men seni öldürmek üçün elimi qaldıracaq deyilem. Çünki men âlemlerin Rebbi olan Allah’dan qorxuram. Dilerem ki, sen menim günahıma yüklenesen, Cehennem ateşinin ehlinden olasen. Bu da zalımların cezasıdır.

“Sonra nefsi, qardaşını öldürmeyi ona asan ve xoş gösterdi; o da qardaşını öldürüb hüsrana uğrayanlardan oldu. Sonra Allah, qardaşının cesedini nece örteceyini göstermek üçün, ona, yeri eşeleyen bir qarğanı gönderdi. Qabil, peşmanlıqla dedi. ‘Bu qarğa qeder ölü qardaşımın cesedini örte bilmedim!’ Artıq o

[1] 2 >>