Böyük savab saydığın amma heç deme
Allah qatında deyersiz olan emellerine
idi bütün ümüdlerin. Rebbine itaet
mövzusunda gösterdiyin
mesuliyyetsizlik üzünden qelbinin ne
böyük sıxıntısı ve peşmanlıqları olar. Nehayet her günahı yada salmaq ve her
gizlini açığa çıxarmaq şertile Allah seni
tekrar-tekrar sorğu-suala çekdiyi
zaman sıxıntı seni olduqca yorar ve
utanc hissin en pik nöqteye çatar. Çünki
qarşındakı en uca Sultandır! Ondan utanıldığı qeder heç kimden utanılmaz.
Çünki O benzeri olmayan Evvel ve
Qedimdir. Ehsan sahibidir. Şefqetlidir.
Merhemetlidir. Kerimdir. Nemet, fezl ve
kerem sahibidir. Bax bu sifetleri daşıyan bir Zatın seni
sorğu-sual etmesini bes ne zenn
etmişdin? Emrlerine etdiyin müxalifliyi,
gösterdiyin hörmetsizlik ve heyasızlığı
ve Özüne qarşı etdiyin dikbaşlığı bütün
çılpaqlığı ile ortaya tökmüşdür. Dünyada iken Onun emrlerine qarşı
çıxmağını, sene olan nemetlerine qarşı
naşükürlüyünü yadına salmasını ağlına
getire bilirsen? Bele deyer: ″Ey qulum! Niye mene itaet
etmedin? Niye menden utanmadın?
Sene olan ehsanımı azmı saydın? Yoxsa
sene heç yaxşılıq etmedim? Sene nemet
vermedimmi? Menim haqqımda seni
aldadan nedir? Gencliyini harada serf etdin? Ömrünü harada başa vurdun?
Malını haradan qazandın ve haraya
xercledin? Elminle ne emeller etdin?″