sesi aniden
boğuqlaşdı ve boğuq
sesle:
- “Men belke bu il uzun bir sefere
çıxdım. Belke başqa bir mekana, belke...
Ömürler
Allahın elindedir.” Ağlamağa
başlamışdım.
Onun bu amansız xesteliyini
düşündüm. Hekimler atama belke de bu xesteliyin
çox
vaxt almayacağını söylemişdiler. Amma
bunu bacıma kim demiş ola bilerdi?
Yoxsa
bunu özü de hiss etmişdimi? -“Ne düşünürsen?” – bacım bu defe güclü
bir sesle soruşdu – “bunları xeste
olduğum
üçünmü söylediyimi sanırsan? Esla yox!
Belke sağlam adamlardan uzun bir
ömrüm olacaq ve sen ne zamana qeder
yaşayacaqsan? Belke 20 il, belke 40 il,
bes sonra ?! Bir-birimizden ferqimiz
yoxdur.
Hamımız köçeceyik. Ya Cennete, ya
Cehenneme. Allahu tealenin bu sözlerini
heç eşitmedinmi? : “Oddan
(Cehennemden)
uzaqlaşdırılıb, Cennete daxil edilen kimse
muradına çatacaqdır.” (Ali İmran suresi,
185) -“Allah rahatlıq versin!” –deyib
otaqdan
çıxdım. Bacımın sesi ise qulağımda eks
seda verdi: -“Namaz qılmağı unutma!” Seher saat 8
idi. Qapının döyüldüyünü
eşitdim. Hele qalxmaq vaxtı deyildi.
Ağlaşma sesi gelirdi. “Axı ne olub?”.
Sualın
cavabı özünü çox gözletmir. Bacımın veziyyeti ağırlaşmış ve atam onu
xestexanaya aparmışdı. O il tetile gede
bilmedik. Yeqin qederimize
evde oturmaq yazılıbmış. Uzun bir
gözlemeden sonra...
Saat günorta 1-i gösterende atam xestexanadan eve zeng etdi:
-Onu indi ziyaret ede bilersiniz. Tez
olun!” Anam atamın heyecanlı
olduğunu, sesinin
deyişdiyini dedi. Paltomu elime
götürdüm. Telesik maşına mindik. Her zaman
gezmeye çıxdığımız yol xeyli uzun
görünürdü. Ne olub bu gün bu yola?
Qurtarmaq bilmirdi. Bu gün ne boğucu
ve sıxıcı idi. Anam yanımda bacım üçün
dua edirdi. Axı o, yaxşı ve dürüst bir qız idi.
Bir
gün bele vaxtını boş yere keçirdiyini
görmemişdim.
Xestexanın çöl qapısına çatdıq. Budur,
ah-vay içinde bir xeste. Yol qezasında yaralanmışdır. Üçüncünün
gözleri çıxmışdır. Bilinmir ki, bu dünya
ehlidir, yoxsa Axiret ?!
Evvel heç görmediyim

<< 1 [2] 3 4 >>

Навсегда [OFF] (28.08.2012 / 01:50)
Cox agladim(((Allah rehmet elesin butun olenlerimize(((