getmedim. O zaman anladım ki,
kim
anamın betnini menimle bölüşdürüb,
çünki
biz ekiz idik. Kim üzüntülerini menimle
bölüşdürüb. Kim sıxıntılarımı uzaqlaşdırıb.
Kim hidayetim üçün dua edib. Kim
mene ölümden, hesabdan behs
ederken geceler
boyu göz yaşı töküb... Bu gün onun
qebrde ilk gecesidir. Allahım, ona merhemet et, qebrini nurla doldur.
Bu onun oxuduğu Qurani-Kerim... Bu onun
seccadesiydi. Onunla yaşadıqlarım
günleri
bir-bir xatırladım ve boş keçen
günlerime
ağladım. Göz yaşlarımın arası kesilmedi. Mene
merhemet etmesi ve meni bağışlaması
üçün Allaha dua etdim. Allahın onu
qebrinde nemetlendirmesi üçün dua etdim.
Ve birden özümden bunu soruşdum:
-“Eger men ölseydim? Sonum ne cür
olacaqdır?
Üstüme bir qorxu çökdü ve bu suala
cavab bele axtarmadan yerimden qalxdım.
“Allahu Ekber, Allahu Ekber” Sübh
azanı..
Feqet bu defe ne qeder şirin.. Bir hüzur
ve
rahatlıq hiss etdim. Müezzinin dediklerini bir-bir tekrarladım.
Sevinirdim.. Axı Allahu
teale mene rehm edib, möhlet vermişdi.
Sübh namazına qalxdım ve hüzur
içinde
namaz qıldım. Daha önce bacımın qıldığı ve onun son
namazı kimi... Daha seher açıldıqda
axşamı gözlemirem,
axşam olduqda ise sehere çıxacağımı
düşünmürem..
cox sag olun.
Cox agladim
(((Allah rehmet elesin butun olenlerimize(((Ellerine sagliq
»Oxu zalına keç