Günlerin biri bir cavan... gözel
paltarından birini geyinib mescide
sübh namazına gedir. O, mescide
catmamiş yıxılır, patları büsbütün
bulaşır. Ayaga qalxıb üst-başını
cırpır, eve qayıdır ve paltarını deyişib yeniden mescide yollanır,
bu defe hemin yere catanda yıxılır,
üst-başı yene de tamam bulaşır.
Yeniden eve qayıdıb paltarını
deyişir ve mescide gedir. Bu defe
yolda qarşısına elicarıqlı bir şexs cıxır. Cavan ondan adını
soruşduqda deyir: "Gördüm eyni
yerde iki defe yıxıldın, bunun
ücünde cıraq getirib ayagının
altını işıqlandırmaq istedim" Cavan
ona teşekkür edir ve onlar birlikde mescide yollanırlar. Mescide
catanda cavan ona namaza
gelmeyi teklif edir, amma elicıraqlı
şexs imtina edir.Cavan ne qeder
israr edirse, hec bir netice vermir.
Sebebini soruşduqda deyir: "Axı men şeytanam!" Cavan sanki yere
yapışır ve bir söz deye bilmir.
Şeytan sözlerine davam ederek
deyir: "Senin iki defe yixilmagına
sebeb men oldum. Birinci defe
seni yıxdıqda derhal eve qayıdıb teze paltar geyindin, mescide
qayıtdın ve bunun ücün Allah-
Teala senin bütün günahlarını
bagışladı. İkinci defe bunu
yeniden tekrar etdim. Amma sen
bu defe de teze partarından birini geyinib mescide döndün. Ve bu
defe Allah-Teala senin bütün
qohum-eqrabalar ının günahlarını bagışladı. Qorxdum ki, birden
ücüncü defe yıxılsan, yeniden eve
qayıdacaq, teze paltar geyinib
mescide döneceksen. Bu defe
Allah-Teala senin bütün
hemşeherlerinin günahlarını bagışlayacaq"