Sene nifret edirem! Ümidlerimi aldın, xeyallarımı puç etdin. Bu nifrete layiqsen! Meni menden aldın, meni sende yaşatdın ve mendeki seni öldürdün! Her şeyi öldürdün sen! Her şeyi mehv etdin! O gözel hisslerimi, `senli` geleceyimi, arzularımı, her şeyi...Sene nifret edirem! Bu nifreti bile - bile, özün yaratdın. Sene nifret edirem! Artıq her gece sene qovuşmaq üçün dua etmek evezine sene lene oxuyuram. Meni yene ve yene aldatdın! Mene öz cılızlığını, seviyyesizliyini gösterdin sen! Özünü menim qabağımda HEÇE çevirdin sen! Sene nifret edirem! Evveller, yadındadı, seni gören kimi gülüb, nece sevinerdim, yolunda eriyerdim men senin! Amma indi...İndi seni gören kimi yolumu deyişdirirem. Senin o hiyleger baxışlarını görmemek üçün senden qaçıram! Sene nifret edirem! Özünü bu qeder sevdirdiyin üçün! Canımın bir parçası, aldığım nefes olduğun üçün! Her zaman olduğu kimi bu defe `meni` sende unutmadım! Bu defe xilas etdim özümü senden! Senin çirkin, yalan vedler dolu sözlerinden, iyrenc emellerinden. Sene nifret edirem! Heçe dönmüsen artıq mende! Böyük bir heçe! Eşidirsen meni? Artıq heçsen menim üçün. Yolunda eriyen qız, eşqinden ölen, seni delicesine seven qız deyir bunları. Artıq sevmirem seni. Sene nifret edirem! Oyandım artıq! Senin bir yuxu, nağıl olduğunu anladım! Gec de olsa anladım...Gec de olsa öldürdüm mendeki seni! gec de olsa başa düşdüm:
HER ŞEY YALAN İMİŞ!
Gec de olsa...SENE NİFRET EDİREM!!!

Yaxşı ki, sonradan tanıdım seni,
Yaxşı ki, ömürlük aldanmamışam...