Heyatda her kes her anın ilkini unutduğunu zenn etse de zamanla nelerse ilk-leri xatırlamamıza vesile olur...
Men heyatda ilk-lerimi (o zamanlar bunun ferqine vara bilmesemde) seninle yaşadım...
Uşaq ağlımla bunun menim üçün bir zamanlar ehemiyyetli olacağını düşüne bilmemişdim... 
Bir sirr nece olur, mene sen öyretdin... Menim sirrimi tut dedin... Siqaret çekmeyimi senden başqa heç kim bilmesin söyledin... Uşaq ağlımla baş üste dedim... Ve bunu kimseyle bölüşmedim... Amma sirr nedir menasını bilmedim...
Meni dinleyerken gözlerimin içine ilk sen baxdın... İlk sen sözümü kesmedin meni dinledin... Belke söhbetim sene maraqsız idi... Amma sen meni dinledin...
O zaman bunun derinliyine getmek ağlıma bele gelmezdi... Çünki düşündum ki, men uşağam, xetrime deymek istemirsen... Amma yene de mene çox xoş idi...





İlk sen menim arzularım nedir deye soruşdun... İlk sen mene uğurlar diledin arzularımda...
İlk sen meni gezmeye apardın... İlk sen mene çiçek aldın... Şam yemeyine apardın... İlk sen menim stulumu çekdin oturum deye... İlk o zaman özümü bir şahzade kimi deyerli hiss etdim... Amma anlamazdım ki... Çünki sen yad deyildin... 
İlk sen meni qardaşıma qarşı müdafie etdin... İlk sen meni ondan qorudun... Düşündüm ki, sen axı uzaq deyilsen... Meni de buna göre qoruyursan... Amma yene de arxamda senin kimi biri olduğunu düşündükce çox xoşbext olurdum...




İlk sevgi mektubumu senden aldım... Ve çox teeccüblendim... Ve artıq böyüdüyümü ilk sen mene mektubunla xatırlatdın... Anladım ki, artıq kimin üçünse lazımlıyam... İlk sen bunu mene hiss etdirdin...
Ve heyatım da ilk yalanı sene dedim... Seni sevmirem dedim... Ve ilk sehvimi o zaman etdim...
İlk senin gedişine ağladım... İlk o zaman her kes gördü menim göz yazım... Sebebini bilmeselerde...

İlk sen mene yaşatdın peşmançılıq hissini... İlk sen mene öyretdin hesreti... İlk-lerimi ilk sen mene öyretdin...





Sensiz nece yaşayacam... Onu öyretmedin mene...