Gözü yerdeki ağ zerfe sataşdı. Eyilib zerfi götürende, qelbi delicesine atmaq başladı. Ne olduğunu başa düşmürdü. Zerfin üstünde ne ad nedeki ünvan var idi. Zerfi açıb mektubu çıxartdı. Mektubda onun iyi var idi. İller boyu intizar çekdiyi, onu görmek üçün canını bele vere bileceyi sevgilisinin iyi var idi bu mektubda. Başı dönmeye başladı, stula oturub, elleri titreyerek mektubu oxumağa başladı: "Sevgilim, Senden ayrılandan sonra ne bir kimseni seve bildim, nedeki kimese baxa bildim. Her günüm digerinden ağır keçdi, çünki her gün daha çox darıxırdım. Sene kitabları dolduracaq qeder şeirler yazdım. Yazdım, oxudum, ağladım. Her gece sehere qeder seni düşündüm, her gece senin yanında olmaq istedim. Sensizliyi lenet etdim, yuxuları haram bildim özüme. Bir gün her şeyi deyişdirecek fürset düşdü elime. Senden çox uzaqlara getdim, belke unudaram deye. Amma tam tersi oldu. Daha çox darıxmağa başladım. Senden çox uzaqlardayam belke, ancaq seni görmek üçün uzaqlardan gele bilirem. Hemde her gece. Seni sevir, seyr edir ve sen yuxuda olarken eyilib yanaqlarından öpürem. Bezen gözlerini açıb baxırsan, ele bilirem geldiyimi hiss edirsen ama yox. Seni sevirem. Yanıma gelinceye qederde sevecem. SEVGİLİM... Birde üreyime yaxşı bax. Çünki ora göz yaşlarımla adını yazdım. Seni senden çox seven bir sevgi var o üreyimin içinde!!!. Genc qız mektubu oxuyur ve yere yıxılır. Üstünden 20 il keçir. Genc qız hele de yuxudadır...

<< 1 [2]