Işini qurtarandan sonra Allah Ona vehy edir: “Ey Nuh! Indi bu qabların hamısını yere çırpıb sındır!”. Hezret Nuh (e) heyret içinde deyir: “Axı men bunları düzeltmek üçün zehmet çekmişem. Bunlar menim mehsullarımdır. Bu qabları mehv etmeye menim elim gelmez”. Allah-teala cavab verir: “Sen öz yaratdıqlarını mehv etmek istemirsen, onlara heyfin gelir. Amma teleb edirsen ki, men öz yaratdıqlarımı yox edim?!”.

Hezret Mühemmed Peyğember (s) buyurub: “Allahın merhemeti yüz qismdir. Onun bir qismini öz mexluqatına bexş edib. Insanlar, cinler, heyvanlar ve quşlar bu merhemetin sayesinde bir-biri ile ünsiyyet qurur, bir-birini sevirler. Bu merhemetin sayesinde vehşi heyvanlar bele, öz balalarını isteyirler. Allah merhemetin qalan 99 qismini özüne saxlayıb, qiyamet gününde öz bendelerine bu merhemeti izhar edecek”. Başqa bir hedisde buyurulur ki, eger kafir Allahın merhemetinin miqdarını tam bilseydi, cennetden ümidini üzmezdi (Sehihül-Buxari, Kitabür-Riqaq, hedis 6469).

Allahın merhemetinin sonsuzluğu barede aşağıdakı revayet de yerine düşür. Meaz ibn Cebel adlı sehabe bir gün Peyğembere dedi: ”Qapıda yaraşıqlı bir cavan oğlan durub, balası ölmüş ana kimi ağlayır, Sizin hüzurunuza gelmek isteyir“. Peyğember tapşırdı ki, cavanı onun yanına getirsinler. Behlul adlı oğlan ağlaya-ağlaya içeri daxil oldu. Niye ağladığı barede Peyğemberin sualına cavab verdi ki, çox dehşetli, hetta dağlardan da böyük bir günah edib. Peyğember heyretle soruşdu: “Eger günahın yerden, denizlerden, qum denelerinden, ağaclardan, yerdeki bütün mexluqatdan da böyük olsa, Allah bağışlayar”. Oğlan dedi: “Menim günahım bunlardan da böyükdür”. Peyğember buyurdu: “Eger günahın asimandan, ulduzlardan, erşden ve kürsiden de böyük olsa, yene Allah bağışlayar”. Behlul ümidsizlikle söyledi: “Menim günahım bunların hamısından daha böyük ve daha ağırdır”.

Peyğemberin israrlı telebi ile Behlul öz günahı barede danışmağa başladı: “Men yeddi ildir ki, qebirleri açıb ölülerin kefenini oğurlamaqla meşğulam. Bu

<< 1 2 [3] 4 >>