Ereb dilinde salavat – “selat” sözünün cemidir. Bu söz hem namaz, hem de merhemet, bereket menalarında işledilir.



Dini termin olaraq, Allahın öz merhemetini ve nemetlerini Hezret Mühemmed Peyğembere (s) yöneltmesi üçün müselmanların etdiyi duaya salavat deyilir.

Islam enenesine göre, Hezret Mühemmed Peyğemberin (s) adı çekilerken hem adını çeken şexs, hem de eşidenler mütleq salavat söylemelidirler. Yalnız Peyğemberin adını söyleyende ve eşidende deyil, sair şeraitlerde de salavat demek böyük savabdır. Qurani-kerimde salavatın vacibliyi ve ehemiyyeti barede bele buyurulur: “Heqiqeten, Allah ve Onun melekleri Peyğembere salavat gönderirler. Ey iman getirenler! Siz de Ona salavat gönderib, layiqince salamlayın!” (Ehzab, 56).

Salavatın qaydası barede Eli ibn Ebu Talib (e), Telhe ibn Übeydullah, Ebu Seid Xüdri, Ebu Hüreyre, Büreyde, Abdullah ibn Mesud kimi meşhur Islam şexsiyyetlerinden ve sair sehabelerden çoxlu hedis revayet olunub. Hemin hedislerden melum olur ki, yuxarıdakı aye nazil olandan sonra sehabeler Peyğembere müraciet ederek, Ona nece salavat göndermek barede soruşmuş, Peyğember de bunun qaydasını onlara bele öyretmişdi: “Allahım! Ibrahime ve nesline salavat (xeyir-bereket) gönderdiyin kimi, Mühemmede ve Mühemmedin nesline de salavat gönder! Heqiqeten, Sen öyülmeye layiq ve şereflisen. Allahım! Ibrahimi ve neslini mübarek (bereketli) etdiyin kimi, Mühemmedi ve Mühemmedin neslini de mübarek et! Heqiqeten, Sen öyülmeye layiq ve şereflisen”.

Peyğember buyurmuşdur ki, her kim Ona ve nesline bu şekilde salavat gönderse, qiyamet gününde hemin adamın imanı haqqında şehadet verecek ve ondan ötrü şefaet edecek (Buxari. El-Edebül-müfred, I, 333-334 (641-ci hedis).

Adeten, salavatı qısa formada bele söyleyirler: “Allahumme selli ela Mühemmedin ve ali-Mühemmed” (Allahım, Senin salavatın olsun Mühemmede ve nesline). Peyğemberin adı çekilende ise “sellellahü eleyhi ve alihi vesellem” deyirler (Ona ve nesline Allahın salavatı olsun). Yazıda bu

[1] 2 >>