Yerine yetirilmesi üçün Allah qarşısında ehd edilib söz verilmiş emel nezir adlanır. Nezir her hansı işin heyata keçmesi (ve ya keçmemesi) şerti ile deyile biler. Meselen, insan nezir deyir ki, filan arzusu heyata keçse, müsteheb namaz qılacaq, müsteheb oruc tutacaq ve ya müeyyen miqdarda sedeqe verecek.



Elece de, heç bir şerte bağlı olmayan nezir de deyile biler. Meselen, Qurani-kerimde Hezret Meryeme hamile olan anasının öz övladını mebede xidmetkarlığa vereceyi barede nezir dediyi bildirilir (Ali-Imran, 35). Nezir sanki Allahla bende arasında bağlanmış müqaviledir. Nezire mütleq emel etmek lazımdır. Hetta neziri yerine yetirmeyen şexsin öhdesine keffare düşür. Nezirin bezi vacib şertleri vardır:

Nezir deyerken insan mütleq öz imkanlarını qiymetlendirmelidir. Insanın imkanı çatmayan mal ve emel barede nezir etmesi düzgün deyil. Meselen, qeyri-mümkün işleri edeceyini, maddi imkanından qat-qat artıq olan mebleği vereceyini nezir deyen adam günah etmiş olur.

Haram işler barede nezir demek olmaz. Meselen, “filan arzum yerine yetse, qurban bayramı günü oruc tutacağam” kimi nezirler batildir.

Nezir edilen emlak insanın özünün olmalıdır. Başqasının emlakından nezir demek batildir. Elece de, başqasını maddi ve ya menevi çetinliye salmaqla öz nezirine emel etmek de düzgün deyil. Meselen, bir çoxları her hansı arzusunun heyata keçeceyi teqdirde qapı-qapı gezib dilenmeyi nezir edirler. Bu, günah nezirdir. Evvela, Islamda dilençilik etmek en beyenilmez işlerdendir; bunu ehtiyacı olmadığı halda etmek ise günahdır. Ikincisi, başqasından pul almaqla öz nezirini yerine yetirmek de dinimize ziddir.

Insanın öhdesinde ferz (qeti vacib) vezife olan emelleri etmek barede nezir demek olmaz. Meselen, bezileri niyyet edirler ki, çetin işleri hell olsa, ramazan ayında 3 gün oruc tutacaqlar. Halbuki, Ramazan ayının orucu hamıya ferzdir (qeti vacibdir). Insanın arzusu heyata keçse de, keçmese de, ramazan orucunu tutmalıdır. Bu orucu nezir meqsedi ile tutmaq düzgün

[1] 2 >>