Orta mektebde oxuyan
vaxtlarımızda qızlar 23 fevralda
sinifde bir oğlan seçib ona
hediyye qoyurdular, kitab,
odekalon,köynek ve nese başqa
şeyler. Vaxtı-vedesi yetişende
biz
oğlanlar da qızlara hediyyenin
vezini qaytarar, üstelik süni
gülde
elave ederdik.
Bele vaxtlarda here öz yorğanına
göre ayağını uzatsa da, qızlar say
etibari ile oğlanları reğmen çox
olduğundan, bezen iki qız bir
oğlanı arasında şerikli ederdi.
Eyni zamanda varlılar ve
ortabablar özlerine mağaza
müdiri, müellim, briqadir balasını
götürerdi...
Her sabiq kişiler bayramı -23
fevralda bizim sinifde bir kasıb
yetim qız derse gelmezdi,
ailelerinin imkanı yox idi hediyye
almağa, amma 7 martda dersden
sonra qızlara verilen hediyyelere
ele baxardı ki,sanki ona
bağışlamışdılar ...
Ağlım kesenden bunu
anlamışdım ve 7ci sinifde iki qız
üçün hediyyeler alan zaman
bacılarımdan xahiş etdim ki, o
kasıb sinif yoldaşıma
bağışlamağım üçün bir elave
kukla götürsünler...
Hemin günü -7 martda sevine-
sevine qızların hediyye borcunu
verenden sonra kasıba dedim
meni dersden sonra
gözlesin.Yuxarı mertebeye
qalxdıq, yarı qaranlıq dehlizde
ona dedim:
-Gözlerini yum...
Sonra paltarımın altında
gizletdiyim balaca kuklanı çıxarıb
onun açılan ovuclarına teref
apardım.Qız gözlerini açan kimi
sevincek çığırdım:
-Bayramın mübarek olsun!
Qız tutulub qaldı, sonra kuklanı
sinesine sıxdı, gözlerinden yaş
gilelenirdi:
-Bax, ne istidir...
Elimi kuklya vurdum, bayaqdan
mektebin heyetini fırlanıb qaça-
qaça geldiyimden ve seherden
sinemde gizletdiyimden o ucuz
sovet kuklasına qelbimin
herareti, belke desevgimin istiliyi
keçmişdi sanki...Qızcığa z qefil
hediyyedenmi, ya da bilmirem
neden idi, ele hey göz yaşları
axıdırdı...Tezc ene yaş
yanağından bir öpüş alıb qaçdım,
indiyecen de qulaqlarımda onun
cingiltili sesi gelir:
-Deli ha. Hara qaçdın?..
Deme öz taleyimden
qaçırmışam...
Sonra zemane deyişdi, o qızın
qardaşları Rusiyada böyük
biznes elediler, qızın

[1] 2 >>