Bu günlerde bir atanın oğlu başqa dini qebul etdiyi üçün yanğı ve acı ile ağladığını gördüm. Oğlunun hereketleri, hem de dostları atanı çox qezeblendirmişdi. Yanğı ile deyirdi: «Onu kasıblığımla oxutdurdum, adam eledim, indi övladımı torlarına salıblar, o qeder uşağın başını doldurublar ki, menim üzüme qayıdır, ağvalideyin olur. Göresen onu bu yoldan çekindirecek bir kes varmı?» Men hemin ataya üzümü tutub deyirem: Hezret Eli(e) (e) çox gözel buyurmuşdur: «Heqiqeten insanlar, qızıl ve gümüşe olan ehtiyaclarından çox gözel exlaqa ehtiyaclıdırlar.» Her bir insanın daxilinde ilahi varlığa, dine maraq hissi vardır. İnsanlar ne qeder isteseler dinsiz yaşaya bilmezler. Nece ki, Sovet ittifaqı bize hakim olarken, hansı ateisti dindirseydin Allaha olan inamını görerdin. Çox şükür ki, evvelkinden ferqli olaraq insanların namaz qılıb oruc tutmasına, öz dini heyatını yaşamasına şerait vardır. Amma bunun başqa bir çetinlikleri de var : Müxtelif dinlerin, mezheblerin heddinden artıq fealiyyeti! Hemin bu dinler, mezhebler din axtaran insanları, xüsusi ile gencleri özlerine sarı çekirler. Cahil insan ise heqiqeti bilmediyinden, başa düşmediyinden ele bilir ki, haqq yoldadır. Ey Ata, İmam Cefer Sadiq (e) buyurmuşdur: «Ne qeder ki, müxalifler ve ecnebiler övladlarınızı yollarından azdırmayıb onlara İslami meseleleri öyredin» Sen bir ata olaraq övladına heç dinden danışdınmı? Ona İslamı, hezreti Mehemmed ve onun Ehli-beytini sevdirdirmi? Onunla birge namaz qıldınmı, elinden tutub mescide apardınmı? Halbuki dini terbiye ataların övlad qarşısında olan vacib borclarından ve övladın ata üzerindeki, hüququ sayılır. Sağlam dini terbiyeli aileden mehrum olan uşaqlar, cemiyyeti, insanları yoldan azdıranlardan olurlar. Onlar fesada, pozğunluğa meyl eder, üstelik başqalarını da bu yola sürükleyerler. Ey ata! Senin simanda bütün atalara seslenirem: Övladlarınızı sevirsinizse onlara tehsil vermekle yanaşı, dinimizi de sevdirin, öyredin. Bu gün «onun uşağı pis yola düşüb, menimki yox» deyib

[1] 2 >>