Yolda qarşılaşdığımız zaman azan verilirdi. -Gel gedek mescide.Yeqin bilirsen bu gün cümedir. -Bilirem.Amma onu da bilirsen ki, men heç vaxt mescide getmirem. -Mescide getmediyini bilirem.Amma çoxdandır bunun sebebini axtarıram.Heqiqeten, maraqlıdır, mescide niye getmirsen? -Ne bilim!Özün bilirsen ki, geyim heveskarıyam.Düşünürem ki, mescidde oturarken bütün fikrim geyimimde olacaq.Hem de şalvarın yere sürtülüb,renginin pozulmasından qorxuram. Qeyri ixtiyari gülmeye başladım:
-Her halda zarafat edirsen, bunun üçünmü mescidi terk etmisen?Bes heyatında heç olmasa bir defe de olsa mescide getmemisenmi? -Uşaq iken bir defe babam ile getmişdim.Amma artıq inanmıram ki, ne vaxtsa mescide gedecem. Söyledikleri meni dehşete getirmişdir.Bir qeder getdikden sonra ayrıldıq. Bu hadiseden iki ay keçmişdir.Onun mescidde olduğunu eşitdim.Telesik hemin mescide yollandım.Beli mescidde idi, özü de namaz seflerinin en önünde.Yavaşca yanına yaxınlaşdım: -Ne oldu?Bes bir daha mescide gelmeyecekdin? Heç sesini çıxarmadı.Çünki yaşıl örtülü tabutun içinde yatırdı.
-----------