Ebu Hüreyreden (Allah ondan razı olsun!) Resulallahın (s) bele demesi revayet olunur: “Keçmişde iki qadın ve onların heresinin de bir uşağı var imiş. Günlerin bir günü canavar bu uşaqlardan birini aparır. Qadınlardan biri refiqesine: “Canavar senin oğlunu apardı” – deyerek sağ qalan uşağı ona vermek istemir. Refiqesi de ona eyni şeyi deyerek uşağın onun olduğunu iddia edir. Belelikle, qadınlar mübahise edirler ve aralarında düzgün hökm çıxarılması üçün Davud eleyhisselamın hüzuruna gelirler. Davud eleyhisselam uşağın yaşda böyük olan qadına verilmesi barede hökm verir. Onlar bununla kifayetlenmeyib eyni meqsedle Davudun oğlu Süleyman peyğemberin (s) hüzuruna gelir ve ehvalatı ona nağıl edirler.
Süleyman eleyhisselam üzünü qadınlara tutub: “Men bir bıçaq getirin, uşağı aranızda yarıya bölüm” – deyir. Bu zaman yaşda kiçik olan qadın: “Yox, uşağa deyme, Allah sene rehm elesin, o onun (böyük qadının) uşağıdır” – deye qeti etiraz edir. Bunu gören Süleyman peyğember (s) uşağın kiçik qadına verilmesi barede hökm çıxarır.

PEYĞEMBERİN (S) DİLİNDEN ÇIXAN SEHİH REVAYETLER