Zaman her seye charedir
deyirler,vaxt otdukce burda
olan
her sey Ziyaya ezab
vermeye
basladi,Hara baxsa anasini
gordu,usaq kimi ichin-ichin
agladi
geceler.Genc yasinda anasiz
qalmaq nece de agir bir
derd
idi,bir de bunun sebebkari
sensense eger.Sozlerle ifade
edilecek bir hiss
deyil,yasayanlar
derk eder Ziyanin qelbinde
qopan
firtinalari..boya basa
chatdigi
dogma evinde qerib
kimsesiz idi
o.Qardasi aile qurmus,bacisi
gelin
kochmus belece Ziya
anasina
verdiyi zulmlere gore nifret
beslediyi atasi ile eyni dam
altinda qerib kimsesiz
qalmisdi.
Axi hara qeder davam ede
bilerdi
bele??Bir charesi
olmaliydi,eger
burani terk etseydi belke de
her
sey yaxsiliga dogru
gedecekdi..Heyat Ziyanin da
uzune gulecekdi.
Olkeni terk etme qerarini
qetilesdirmisdi artiq.Onun
ters,inadcil
oldugunu ,korpelikde
anasi xeste oldugu uchun
kechi
sudu emdiyini hami bilir,bu
xasiyyetine beled idiler..O
cumleden de atasi Arif
kisi.Qarsisini kesmeye
cesaret
tapmadi ozunde ve oglunun
gedisine goz yumdu.
Ziyanin seferi Almaniyaya
idi,orda isleyib heyatini ozu
uchun yasamaga qerar
vermisdi.Amma dunyanin
isini
bilmek olmaz.Ele deyilmi??
Belke
hansisa sehirli bir quvve
onu
yeniden vetene qayitmaga
vadar
edecekdi,ne bilmek olar
axi?!...
Zaman belece otub
kechirdi,hami
uchun oz axariyla davam
edirdi.Olenle olmek olmur
deyirler,dogru imis.Kifayet
xalanin yoxlugu da adi hala
chevrilmisdi,artiq hami
alismisdi
bu agir itgiye....
Heyat menimchun de davam
edirdi.Acili-sirinli usaqligimi
basa
vurub yeniyetme bir qiz
olmusdum..9-cu sinifi
bitirib
senedlerimi anamin israri ile
pedaqoji kollece
vermisdim.Qebul
olmagi hech istemesemde
yaxsi
oxumagimin neticesidir
ki,yuksek
balla sechdiyim kollece
qebul
oldum.Hem sevinir eyni
zamanda
da kederlenirdim.Axi indi-
indi
dunyaya basqa gozle
baxmaga
chalisirdim,axi hele teze-
teze
gunes oz al-elvan sualarini
heyat
penceremden daxil

[1] 2 >>